Муҳаййир (тахаллуси; асл исми Муҳаммадқул Муҳаммадрасул ўғли) (1842, Кўқон — 1918, Риштон тумани) — шоир, таржимон ва хаттот. Ўзбек ва форс-тожик тилларида ижод қилган. 1875—85 йилларда Бухоро мадрасаларида ўқиган. Муҳаййирнинг ўз қўли билан кўчирган мукаммал девонининг 2 нусхаси мавжуд. Девонида давоми…
Мирзо тахаллусли шоир Муҳаммад Расул Харазмнинг машҳур шоири ва композитари Комил Хоразмийнинг ўғли бўлиб, 1840 йилда туғилди. Мирзо ўз замонасидаги мактаб ва мадрасаларда ўқиш билан бирга, адабиёт ва музика соҳасида кўп нарсани отасидан ўрганди. Мирзо адабиёт ва санъатга ҳавас қўйиб, давоми…
* * * Ёна-ёна, эй сабо, сарви хиромондин гапур,Ўзгалар васфини этма, менга жонондин гапур. Дўстлар, панд айламанг, шайдо кўнгулга меҳр этиб,Ишқ йўлида анга ўтлуғ биёбондин гапур. Этма зебин лолаю райҳону насрин, сарви гул,Таркин айла барчасин, ул шўхи даврондин гапур. Неча давоми…
Зорий тахаллусли шоирнинг асли оти Усмонхўжа бўлиб, у Қўқон шаҳрида туғилган. Унинг биографиясига оид тўла маълумотга эга эмасмиз.Зорий XIX аср иккинчи ярми ва XX аср бошларидаги ўзбек адабиётининг демократик йўналишига ёндошган шоирлардан биридир. Бу йўналишнинг йирик вакиллари Муқимий, Завқийлар билан давоми…
Қорий Хўқандий (тахаллуси; асл исми Мулла Мирмаҳмуд Миршамсиддин ўғли) (1828 — Қўқон шаҳри Сармозор даҳаси — 1906) — шоир ва хаттот. 19-аср ўзбек адабиётининг истеъдодли намояндаларидан. Қўқондаги Норбўтабий мадрасасида таълим олган. Араб ва форс тилларини, сарф, наҳв ва луғат илмини давоми…
“ХУРШИД ВА МАЛИКАИ ДИЛОРОМ” ДОСТОНИДАН Хитой подшоси кекса Хисрав ва унинг вазири Ҳайдар фарзандсизлик доғида куядилар. Вазирнинг тавсиясияси билан Хисрав Шоҳимардон қабрини тунайди.Хисрав адлу додни илкига олди. Неча вақтдин сўнг подшоҳнинг заифасининг бўюнда хомила қолди, аммо вазирнинг заифасининг бўюнда ҳам давоми…
XVIII асрда яшаб ижод қилган чимёнлик ўзбек шоирларидан бири. Ҳувайдонинг шогирдларидан. ТАРИХИ ВАФОТИ ҲУВАЙДОЙИ ЧИМЁНИЙ Сўраб бир муршиди равшан ниҳодиЮгуруб телба янглиғ суйи водий. Қарорим йўқ дема сабр айламаккаЖаҳоним тавф этарман мисли боди. Фиғонким, етмадинг қадрига чандонЧиқиб Чимёнимиздан кетди давоми…
* * * Юрагимни тиғи ҳажринг тилиб этди пора-пора,Кима айтайин бу дардим на даво қилай на чора. Аламингда чиқди жоним, дам урарга йўқ мажолимРаги мағзи устухоним бўлуб эрди пора пора. На кўнгулдадур қарорим, на юзумда шарми оримСанга бердим ихтиёрим, мени давоми…
Залилий (тахаллуси; асл исмшарифи Муҳаммад Содиқ) (тахм. 1674, Ёркент — ?) — уйғур шоири. Уйғур адабиётида реализм асосчиларидан. Ёркентдаги мадрасада таҳсил олган. Араб ва форс тилларини ўрганган. Бизгача битга тўплами етиб келган. Унга «Сафарнома» (1720), «Тазкираи чистой» (1736), «Тазкираи Муҳаммад давоми…
XIX аср иккинчи ярми ва XX аср бошида яшаб ижод қилган бухоролик ўзбек шоирларидан бири. МУХАММАС Фано дайриға йўл топмоғлиғим йўқтур манга имконЕталмай водийи мақсадга қолдим йўл аро ҳайрон.Ажаб савдо бошимға тушди йўқ дардимга ҳеч дармонБало дашти аро Мажнун менингдек давоми…