Иброҳим Ҳаққул, Муртазо Қаршибоев. ХХ асрнинг энг яхши асарлари

Иброҳим Ҳаққул — адабиётшунос олим 1. ХХ аср жаҳон адабиётининг 10 энг яхши асари деб қайси асарларни тилга оласиз? Жаҳон адабиётида ўлмас асарларни санаш учун жаҳон адабиётини, ҳар қалай, атрофлича билиш керак. Мен эса, ҳатто Шарқ халқлари адабиёти намуналари билан давоми…

Маҳмуд Салоҳиддинов (1933-2018)

Салоҳиддинов Маҳмуд Салоҳиддинович (1933.23.11, Наманган шаҳри – 2018.27.04, Тошкент) — математик олим, Ўзбекистон Фанлар академияси академиги (1974), Ўзбекистонда хизмат кўрсатган фан арбоби (1984), физика-математика фанлари доктори (1967), профессор (1969). Ўрта Осиё университетининг физика-математика факултетини тугатган (1955), шу университетда аспирант (1955— давоми…

Эдуард Милитонян (1952)

Эдуард Георгиевич Милитонян — арман жамоат арбоби, шоир ва ёзувчи. СЎЗЛАР Шоир кўзларини юмиб олди оғриқ зарбидан, Шунда сўзлар қўлларидан қуйилиб келди. Бино бўлмай туриб, бир сўзни ҳам билмас эди ул. Яна бир сўз билмайди ул барҳам топган дам. Тирикликда давоми…

Варлен Алексанян (1942-2015)

Варлен Алексанян – шоир, таржимон. ХОТИРАЛАР Иккинчи жаҳон урушида ҳалок бўлган Шаум ҳамда Вачаган Миноянлар хотирасига Кирларга ўралган сўқмоқларга, Бошоқларга чирмашган шамолларга, Ўрилган далага — ангорларга, Куздаги бетиним ёмғирларга, Баҳорги куртакка Ва саратонга Қоришиб бормоқда Хотиралар, оҳ… Энди улар қайтмас давоми…

Булбул билан қарқуноқ

Қадим ўтган замонда бир киши икки паррандага — булбул билан қарқуноққа сўз ўргатибди. Булбул битта сўз ўрганибди, қарқуноқ эса қирқта сўз ўрганибди. Кунлардан бир куни қарқуноқ билан булбул учрашиб қолишибди. Булбул қарқуноқдан сўрабди. — Сўз ўргандингми? — Ҳа, — дебди давоми…

Қалдирғоч

Дунё биринчи марта барпо бўлганда Худо ҳар хил ҳайвонлар ва одамлами яратибди, уларга ейдиган овқатларигача айтиб берибди. У энг кейин илонни яратибди, унга: — Сен ўзинг меҳнат қилиб ўз ризқингни ўзинг топ, — дебди. Лекин илон кўнмабди: — Мен, — давоми…

Икки қарға

Бир бор экан, бир йўқ экан. Бир ўрмонда икки қарға яшар экан. Улар овқат топишга эриниб, ҳийла ўйлашибди. Шунда бир қарға иккинчи бир қарғага: — Мен ҳийла ўйладим, ўша ҳийлани ишлатсак, биз текин овқатланиб ётаверамиз, — дебди. Қарға: — Бир-биримизнинг давоми…

Бўри билан эчки

Бир куни эчки подадан ажралган экан, олдидан оч бўри чиқиб қолибди. — Сени ейман! — дебди бўри. — Мени-я? — дебди эчки. — Ҳа, сени. — Раҳм қил. — Мен жуда очман. Раҳм қилмайман. Сени бир ямлаб ютаман. Эчки: — давоми…

Тулки билан ҳакка

Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир тулки бўлган экан. У жуда ҳам айёр болиб, айёрлик билан кун кўрар экан. У бир ҳакка билан тез-тез учрашиб турар, у билан ошна экан. Айёр тулкининг мақсади, нима қилиб бўлса ҳам, давоми…

Тулки, эчки ва хўроз

Бир куни хўроз тулки билан учрашиб қолибди. Улар дўст бўлибдилар. Улар бир уйга келиб, ош қилмоқчи бўлиб турганларида уйга эчки кириб келибди. Улар ош қилишибди. Шу вақт бир нарса дукуллаб қолибди. Хўроз чиқиб қараса, йўлбарс эмиш. Йўлбарс тўппа-тўғри уйга кириб давоми…