Анатоль Имерманис (1914-1998)

Анатоль Имерманис (Anatols Imermanis, 18 ноябрь 1914 — 13 ноябрь 1998) — латвия ёзувчиси, шоир, журналист, сценарист. Латвияда хизмат кўрсатган маданият ходими (1974). НАВОИЙ Ойбекка Қуёш михлангандай шаҳар тепасида, Ҳоври ёндирарди Ҳиротни беҳад. Шундай жазирада куйиб беадад, — Серҳашам шаҳарнинг давоми…

Ованес Шероз (1915-1984)

Ованес Тадевосович Шероз (Հովհաննես Շիրազ, асл исми Оник Карапетян; 27 апрель 1915 — 14 март 1984) — арман шоири, жамоат арбоби. * * * Ким билур, қанчада мўйсафид Масис, Буни ким ечади, на мену на сиз. Ўраган бўлса ҳам уни давоми…

Ашот Граши (1910-1973)

Граши Ашот Багдасарович (ҳақиқий исми Григорян Ашот Багдасарович) 1910 йили Арцахда туғилган. Ереван давлат университетининг тарих факультетини тамомлаган. Илк китоби “Кириш” номи билан 1934 йили чоп этилган. Шеър ва достондан иборат қирққа яқин китоб муаллифи. * * * Дарё водий узра давоми…

Жўлибой Элтазаров, Собиржон Тоҳиров. Қутлуғ ва улуғ даргоҳ

Бу кўҳна заминда шундай масканлар борки, узоқ асрлар давомида инсониятнинг маданий қатлами, илму ирфон аҳлини оҳанрабо сингари ўзига тортиб келади. “Сайқали рўйи замин”, “фирдавсмонанд”, “балдаи маҳфуза” дея эъзозланган Самарқанд ана шундай илм ва маданиятнинг қадимий ўчоқларидан биридир. Мирзо Улуғбек мадрасаси давоми…

Туркманистон тарихий сайёҳлик бўйича энг яхши йўналиш деб топилди

Италиянинг Rai Tre телеканали 2018 йилда саёҳат учун энг яхши йўналишлар бўйича ижтимоий сўров ўтказди. Сўров натижаларига кўра, Туркманистон тарихий саёҳат бўйича энг яхши йўналиш деб топилган. Оrient.tm ахборот агентлиги хабарига кўра, сўров давомида дунёнинг турли мамлакатларида бўлган сайёҳ томошабинларнинг давоми…

Қамчибек Кенжа. Кўктой (ҳикоя)

Оқ-қорани ажратиш палласига қадам қўйган чоғлариданоқ шахсий “ҳаётий дастур” тузиб, унинг илк бандига “узоқ умр кўриш” моддасини киритган ва ҳануз ўз маслак-ғояларидан оғишмай, қинғаймай, жавлон уриб яшаб келаётган Фотиҳ Бурҳонович нафақа ёшидан аллақачон ошган бўлишига қарамай, нуфузли бир корхонанинг ҳайҳотдай давоми…

Сойим Исҳоқ. Садоқат тоши (ҳикоя)

1 Макиён бургут тепаликдаги йириккина туятошга қўниб, ўзидан таҳминан эллик-олтмиш қадамча қуйидаги кичикроқ уйдай келадиган туятош ёнида барра майсаларни чимдиётган кулранг қуённи диққат билан кузатарди. Унга ҳаялламай човут соларди. Лекин қуёндан атиги эллик қадам наридаги ўтлар орасида пусиб ётган овчини давоми…

Мирзапўлат Тошпўлатов. Бозор (ҳикоя)

Тўрақул мактабни наридан бери битирди-ю, ўзини бозорга урди, бир амаллаб қассобга шогирд тушди, кўп ўтмай устозиданам ўтиб кетди, мустақил қассоб бўлиб олди. Бозордаги гўшт сотувчилар қаторидаги растадан устозининг жойига эга чиқди. Лаби-лабига тегмай: “Келинг, ака, гўштдан олинг, гўштни зўри, додаси давоми…

Мирзапўлат Тошпўлатов. Тақдир (ҳикоя)

Райҳон опа ёлғиз яшайди, асраб олган боласи ҳам узоқ шаҳарга кетиб қолган. Райҳон опа кунини бозорга қатнаб ўтказади, оз-оздан харид қилади. Чунки… бир ўзи… битта картошка, битта пиёз, ярим пиёла гуруч ёки макарондан овқат қилади. Ундан ташқари яна бир одати давоми…

Абдужалол Раҳимов. Ишқинг билан (ҳикоя)

Дилоромнинг ботини яшин урган дарахтдек куйиб кетди. Бу азоб суймаганига эрга бермоқчи бўлишганида бошланган, ҳамон ичу таши ёнади. Ўша кундан мунгли кўзлари ёшга тўлиб юрди. Нигоҳини одамлардан олиб қочишга ўрганди, аммо ихтиёрсиз ҳаракатлари юрагида ловуллаб турган оловни ошкор қилиб қўяётгандек давоми…