Расул Ҳамзатов (1923-2003)

Доғистон шоири Расул Ҳамзатович Ҳамзатов Доғистоннинг Хунзах туманига қарашли Цада қишлоғида халқ шоири Ҳамзат Цадаса оиласида дунёга келди. У бир неча йил ўқитувчилик қилди ва кейинчалик 1945—1950 йилларда Москвада М. Горкий номидаги адабиёт институтида таҳсил олди. Расул Ҳамзатовнинг ижоди 1937 давоми…

Аҳмаджон Мелибоев. Фишер даҳо эдими?

Замонамизнинг улуғ шахматчиларидан бири, фавқулодда ноёб истеъдод эгаси Бобби Фишернинг номи ва ижоди билан таниш бўлмаган шахмат мухлисини топиш қийин. Унинг хайрихоҳларию рақиблари ҳам ошкора эътироф этган ноёб қобилияти, англаш ва тушуниш осон бўлмаган мураккаб ҳаёти, бошқаларникига ўхшамайдиган ажабтовур дунёқараши, давоми…

Силва Капутикян (1919-2006)

Капутикян Сильва (Сирвард) Барунаковна (1919.20.1, Ереван – 2006.26.08, Ереван) — арман шоираси. Биринчи шеърий тўплами — «Шу кунларда» (1945). «Занга соҳилларида» (1947), «Менинг қариндошларим» (1951), «Оқ йўл» (1954), «Самимий суҳбат» (1955), «Шеърлар» (1959), «Ярим йўлдаги ўйлар» (1960), «Кутиш вақти» (1983), давоми…

Геворг Эмин (1919-1998)

Эмин Геворг (ҳақиқий исми Карлен Григоревич Мурадян) (1919—1998), арман шоири. Арманистон тарихига багъишланган «Янги йўл» шеърий тўплами 1951 йили СССР давлат мукофотига сазовор бўлган. «Арманистон ҳақида 7 қўшиқ» (1974), «Аср. Ер. Севги» (1974; СССР давлат мукофоти, 1976), «Аскарнинг кундалигидан» (1985) давоми…

Анвар Обиджон. Бир кишилик гурунг (2008)

Устоз Саид Аҳмадни эслаб… Устоз, кейинги йилларда уйда муқим эдингиз. Сизни осонгина топардик. Бирдан йўқотиб қўйдик…Бир даврада Сиз ҳақингизда гап қўзғалди-ю, Эркин Воҳидов: “Қаранглар-а, ҳатто Саид Аҳмад аканинг йўқлигигаям кўникса бўларкан”, дея ҳар қачонгидек тагли сўз қотди. Ҳамма тезда тушунди давоми…

Ҳусан Эрматов. Иқрорлик саси (эссе)

Қаёқданам ўқидим шу китобни. Шерзод ўзи ақлли йигит-у, ҳар нарсага ҳайратланаверадиган, нимаики воқеа бўлса, шуни бўрттириб, одамга ажабтовур янгилик сифатида етказиш одати бор. Кейин гап-сўзлари, нутқ стили ҳам ўшандай ажабтовур. “Чизиш” деган расм устида ишлаяпсизми дейди соат олтига яқинлашаверса. Бу давоми…

Исмоил Маҳмуд: «Марғилон – ориф зотлар макони» (2007)

Ўзбекистон халқ шоири, марҳум Йўлдош Сулаймон ҳар гал Марғилонга ташриф буюрганида “Бу шаҳарга таҳоратсиз кириб бўлмайди”, деган сўзларни кўп такрорлар экан. Албатта, гўзал Фарғонанинг довруқли шоири айтган бундай лутфу эҳтиромда муболаға йўқ. Марғилон қадим-қадимдан исломий маданият ўчоқларидан бири бўлиб келган. давоми…

Матназар Абдулҳаким: «Сўз, аввало, амалдир» (2007)

Журналист Рўзимбой ҲАСАНнинг шоир, таржимон, Хоразм Маъмун академиясининг илмий ходими Матназар АБДУЛҲАКИМ билан суҳбати. Рўзимбой ҲАСАН: — Суҳбатимизни ноанъанавий савол билан бошласам. Сиз бевосита сўз билан ишлайсиз. Сўзнинг қудрати ҳақида сўрамоқчи эдим.Матназар АБДУЛҲАКИМ: — Қадимдан “Аввало сўз бўлган”, деган ибора давоми…

Сайди Умиров. Олтин зангламас (2007)

Абдулла Қаҳҳорга меҳр-муҳаббат менда мактабда ўқиб юрган чоғлар пайдо бўлган. Бу муҳаббат кейинчалик, эҳтимол, Асрор бобо самоваридан ўт олиб, кампирлар қоққан симдан ёхуд “Олтин юлдуз” шуъласидан чўғланиб, сўнмас оташ-алангага айлангандир. Ҳарқалай, ёзувчининг жозибадор асарлари ўшанда мурғак қалбларимизни оҳанрабо янглиғ ўзига давоми…