Абдужалол Раҳимов. Жийда гули (қисса)

1 Кичик хона деразасидан тушган ёруғлик қоп-қора мўйлови буғдойранг юзига ярашган қотма йигитни ёритиб турибди. У тик турганича оқ оралаган сочи орқага таралган устози узатган қоғозларни олди. Таҳрир қилинган мақоласини олтин излаётгандек диққат билан варақлай бошлади. Саҳифалардаги айрим сўзларга соатнинг давоми…

Насимхон Раҳмон. Адабиёт – даврнинг акс-садоси

Алишер Навоий “Муҳокамат ул-луғатайн” асарида дунё тилларини таснифлар экан, Нуҳ пайғамбарнинг учинчи ўғли Ёфасдан, яъни Абут-туркдан туркий халқлар келиб чиққани ва Абутурк пайғамбарлик тожи ҳамда элчилик мансаби билан қардошларидан юксаклигини, саралаб олинганини айтади. Алишер Навоий туркий тилни келиб чиқишига кўра давоми…

Усмон Азим. Ишхонадаги кўргазма (ҳикоя)

Асрор Валиевич – ишнинг одами. Бугунги юмушни эртага қўймай, жон-жаҳди билан тиришиб ишлайдиганлар тоифасидан. У идорасига келиб тақаладиган юзлаб муаммоларнинг калаваларини қўлида маҳкам ушлаб туради. Бу калава чувалиб-чувалиб, адо бўлгунга қадар зинҳор-базинҳор кўздан қочирмайди. Дастурланган аллақандай машинадай бир меъёрда эринмай давоми…

Заҳириддин Муҳаммад Бобур (1483-1530)

Бобур (тахаллуси; тўлиқ исми Заҳириддин Муҳаммад ибн Умаршайх Мирзо) (1483.14.2, Андижон 1530.26.12, Агра) — ўзбек мумтоз адабиётининг йирик вакили: буюк шоир; тарихчи, географ; давлат арбоби, истеъдодли саркарда; бобурийлар сулоласи асосчиси, темурий шаҳзода. Бобурнинг отаси — Умаршайх Мирзо Фарғона вилояти ҳокими, давоми…

Светлана Алексиевич. Уруш аёллар иши эмас (қиссадан парча)

Аёллар билан боғлиқ тушунчаларимизнинг барчаси “меҳр-шафқатли”, деган сўзга жо бўлади. Сингил, рафиқа, дўст, она – бу юксак таърифлар негизи, моҳияти ҳам меҳр-шафқатдан иборат эмасми? Аёл – ҳаёт бахш этади, ҳаётни кўз қорачиғидай асрайди, аёл ва ҳаёт – муштарак. ХХ асрнинг давоми…

Озод Мўъмин Хўжа. Паҳлавон Маҳмуднинг Ҳиндистон сафари (тарихий ҳикоя)

Ўз нафсига ғолиб бўлган – албатта марддир. Асирликни ҳақир билган – албатта марддир. Мағлубларни тепиш, уриш – номарднинг иши, Нотовонга ёрдам қилган – албатта марддир. Паҳлавон МАҲМУД Инсоният тарихида ўтган ҳар бир даврнинг ўзига хос яшаш ва хордиқ чиқариш шакли давоми…

Тўлқин Ҳайит. Ўғузхоннинг сўнгги қурултойи (қисса)

1 Тонг юзида бокира қиз жилмайиши, майсада ҳавас, зилол сувнинг кумуш жамалакларида иддао. Нега? Нега Кун нуридан Бош Қўрғонга камалак ёғду тушди? Нега бизга эмас?! Дарахт шохлари ҳасадни супуриб ташлаб, нозик қўлчаларини ҳавасга узатди. “Бизга ҳам ўша ёғдудан бир қатим давоми…

Абдунаби Ҳамро. Ертўладаги умр (қисса)

Оллоҳнинг изну иродасисиз ҳеч бир жон мўмин бўла олмас. Қуръони карим, “Юнус” сураси * * * Бу бедаво дард унга қаердан ёпиша қолди ўзи? Чинордай йигит, мингта тегирмондан бутун чиққан одам, мана, тўшакка сингиб кетгудай бўлиб ётибди. Ҳарқалай, “мия ўсмаси” давоми…

Муродбой Низанов. Ақчагул (қисса)

– Ақчагул, сен шу ерда тушардинг, шекилли? – деди маршрут такси ҳайдовчиси машинасини уч қаватли улкан бино рўпарасида тўхтатиб. – Шундай қилинг, опа, манави кастрюлингиз биқинимни пишириб юборди-ку, – деди ўриндиққа қиялаганча зўрға сиғиб ўтирган ёшгина йигит муртидан кулиб. Машинадагилар давоми…

Коса тагида нимкоса… (Қўлбола ҳикматлар)

Ҳикматлар қадимдан мавжуд ва улар турличадир.Замона зайли билан ҳикматларнинг янгича тури, айтиш мумкинки сатирик адабиётнинг янги жанри пайдо бўлди. Гоҳо ним табассум, гоҳо аччиқ заҳархандага йўғрилган, қисқа, таъсирчан, мўлжалга бехато урадиган бундай қўлбола ҳикматларнинг доимий ижодкорлари ва мухлислари майдонга чиқди. давоми…