Назира Йўлдошева. Зарафшонми, Зорафшонми? (1989)

Зарафшон! Баъзан ярим кечалари уйқум қочиб, унинг ҳақида ўйлаб кетаман. Унинг зорланиш аралаш овози шамол билан бирга деразамдан оқиб кириб, ёстиғимга сингийди: уйимнинг зангори деворларида жонланиб, сўрайди: Мен волидаи муҳтарамангнинг соғлиги каби кундан-кунга орқага кетиб, йўқ бўлиб бораётирман, сен эса давоми…

Ғуломхон Ғафурий. Бозор — адолат тарозиси (1991)

Кўҳна Шарқ тарихи — бу нафақат жангу жадал ёхуд бир-бирига қилич қайраган сулолалар ёдномаси, балки юксак деққончилик ва ҳунармандчилик, тижорат маданияти тарихи эканлиги ҳақида муаррихлар, алломалар, сайёҳлар ажойиб иншолар ёзиб қолдирмишлар. Афсуски, ҳануз Шарқнинг, хусусан, Туркистоннинг ўтмишдаги савдо алоқаларига оид давоми…

Элеонора Амашкевич. Кино санъатидаги асорат (1989)

Конфликтсизлик назарияси. Бу зарарли назария бошқа санъат асарларида бўлганидек, кино санъатида қам жиддий асорат қолдирди. Биз қуйида шу хусусда мулоҳазалар юритамиз. Аввало «назария» тарихи ҳақида. Совет эстетикаси, адабий танқид ва адабиётшуносликда қабул қилинган бу шартли атама, биринчи галда, замонавий воқеаларга давоми…

Ўзбек тили пунктуациясининг асосий қоидалари

Тиниш белгиларининг гап охирида қўлланиши 1. Нуқта 1. Тугалланган дарак гапларнинг охирига нуқта қўйилади: Қўқон томон кетяпмиз. Ҳозиргина бизни кузатиб қолган бу ажойиб инсон тўғрисида ўйлаяпмиз. Уни биринчи марта кўришимиз. Фақат бир соатгина у билан ҳамсуҳбат бўлдик. (С.Аҳмад) 2. Дарак давоми…

Абдусаттор Жуманазар. Тириклик ёмбиси

Борлиқдаги барча мавжудот, жонзот, воқеа, жараённи Куч ҳаракатга келтиради. Усиз Борлиқ тўхтаб, қуёш музга айланарди. Усиз Борлиқнинг қиёфаси йўқ, миллат, давлат, жамият, шахс, оила, юрт, муҳаббат каби муқаддас тушунчалар ҳам дунёга келмасди. Аждодларимиз илм орқали қачонлардир бу Кучнинг нималиги, қандайлиги, давоми…

Ҳабибулла Зайниддинов. Самарқанд сайқали (1989)

…Ким неча нақшбанди ранг омез, Бўлгай ул қасрларда санъат рез. Алишер Навоий. “Сабъаи сайёр”дан Буюк ёдгорлик маскани бўлмиш қадимий Самарқандга келувчиларни ҳайратга соладиган халқ меъморчилиги ансамбли асосан Регистон ва ундаги Улуғбек мадрасаси ҳисобланади. Маълумки, Мирзо Улуғбек (Муҳаммад Тарағай) даврида, Моварауннаҳрда давоми…

Мирзааҳмад Азаматов. Отойи ва унинг авлодлари (1989)

Мавлоно Отойи ўзбек классик шоирларининг мўътабар ва машҳурларидандир. У XIV аср охири ва XV асрда яшаб ижод қилди. Бу даврда ўзбек адабий тили ҳали шаклланиб улгурмаган эди. Алишер Навоийнинг кўрсатишича, бу пайтда Мавлоно Аҳмадий, Мавлоно Муҳаммад Саккокий, Мавлоно Муқимий, Мавлоно давоми…

Буюк мутафаккир Низомий Ганжавийнинг 880 йиллиги дунё бўйлаб кенг нишонланмоқда

Жаҳон адабиётининг етук намояндаси, буюк озарбойжон шоири ва мутафаккири Низомий Ганжавий (1141–1209) таваллудининг 880 йиллиги дунё бўйлаб кенг тантана қилинмоқда. Ўзбекистондаги Ҳайдар Алиев номидаги Озарбайжон маданият марказида ҳам  “Низомий Ганжавий – Шарқнинг буюк шоири” деб номланган тадбир бўлиб ўтди. Мамлакатимиз давоми…

Эмин Усмон. Муножот (эссе, 1991)

Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм Ҳар кишики дарди бўлса, йиғласун ёр олдида Машраб Ҳаво мавжларида бир нидо янграр: ҲАЁТ! Ҳаво бўшлиқларидан бир видо келар: ЎЛИМ! «Биз ҳаёт неъматидан аввал ўлим неъматини яратдик», деган ҳужжатул аввал ва охир шуурларда худди жимжит хонадаги соат давоми…

Маҳбуба Қодирова. «Комила девони» (1989)

Ул шакар лабки жондин азиз, Кимки йўқ ондин азиз, ондин азиз. Келди ашраф барча олам аҳлидин. Йўқтурур дунёда инсондин азиз. Ушбу сатрлар бутун ижодида инсонни улуғлаб, муҳаббат, вафо ва садоқатни куйлаган Моҳлар ойим — Нодиранинг янги аниқланган «Комила девони»даги шеърларидандир. давоми…