Атохон Сайфуллоев (1933-2017)

Ўнлаб илмий-оммабоп ва тадқиқот китоблари, бир қатор насрий ва шеърий мажмуалар муаллифи. Филология фанлари доктори, профессор. Драматургия билан ҳам шуғулланган. Рўдакий номидаги Давлат мукофоти ҳамда Камол Хўжандий, Мирзо Турсунзода номидаги мукофотлар соҳиби. ДЎСТ Кўзларим равшан эрур дўстнинг дийдоридан, Ком ширин давоми…

Ида Грамко (1925-1994)

Ида Грамко (Ida Gramcko) – шоира, адиба, драматург. Венесуэла шеъриятининг улкан намояндаларидан бири. 1943–1946 йилларда мамлакатнинг йирик газетаси бош муҳаррири бўлган. Венесуэла Марказий университетининг фалсафа факультетида таҳсил олгандан сўнг шу ерда талабаларга дарс бера бошлаган. Фалсафий ва муҳаббат мавзуидаги шеърлари давоми…

Импрессионизм намоёндаси (Эдуард Мане)

Жаҳон тасвирий санъати тарихига назар ташланса, унда шундай беқиёс гўзалликлар ва уларни ифода этишнинг ранг-баранг шакллари борки, замони ва маконидан қатъи назар, уларни яратган ҳар бир ижодкорнинг шахси бугунги кун нигоҳида улуғворлик касб этиб туради. Асил санъатнинг баҳосини биладиган, унинг давоми…

Франсиско Луис Бернардес (1900-1978)

Франсиско Луис Бернардес (Francisco Luis Bernárdez) 1900 йилда Аргентинанинг Буэнос-Айрес шаҳрида таваллуд топган. Унинг “Ўзга”, “Бозор”, “Болалар боғчаси” каби шеърий тўпламлари чоп этилган. Бернардес “Кема” асари учун Буэнос-Айреснинг Муниципал Шеърият Мукофотига, “Илк шеърлар”, “Ҳақиқий шеърлар” асарлари учун Шеърият Миллий Мукофотига давоми…

Ҳерманн Ҳессе. Китоб мутолааси ҳақида

Кўпчилик, афсуски, китоб ўқишни билмайди ва кўп кишилар нима учун ўқиётганини тузукроқ тушуниб ҳам етмайдилар. Баъзилар буни ўқимишли бўлишнинг қийин, бироқ ягона йўли, деб билади. Уларнинг фикрича, ҳар қандай китоб кишини «ўқимишли» қила олади. Бошқа бировлар учун эса ўқиш – давоми…

Сайидамин Жило (1945)

“Мурод уфқи”, “Ғазал гулбоғи”, “Ишқ афсонаси”, “Ғазал девони” синга­ри қатор шеърий китоблар муаллифи. Пьесалар китоби чоп этилган. Пушкин, Блок, Лермонтов, Рубцов шеърла­рини тожик тилига ўгирган. * * * Парвариш айлай дилимда дўстлик каломини, Ўтгуси умринг ширин тутганда дўстлик номини. Тотигай давоми…

Камолиддин Каму (1901-1948)

Камолиддин Каму (Kemalettin Kâmi Kamu) (1901 йили Байбуртда туғилган, 1948 йили Анқарада вафот этган) – “Ғурбат шоири” дея танилган турк шоири ва сиёсатчиси. Шеърлари мактаб дарсликларига киритилган. БИР ЙЎЛОВЧИГА (Хазон йўлчисига) Сочинг яна паришон, Бағринг алам-ла вайрон, Қайга йўл олдинг давоми…

Воқиф Султонли. Қутб кечаси (ҳикоя)

– Мен аввалги одаммасман. – Олти йиллик танаффусдан кейин сўнгсиз ҳаяжон билан кутилган илк учрашувдаёқ ҳол-аҳвол сўраш асносида шу жавобни эшитиши билан у сесканиб кетди ва айрилиқдан кечган бу йиллар ичида хаёлида тикланган дунё ҳам ер билан яксон бўлди. Дўсти давоми…

Андрей Тарковский: “Соғлом тафаккурга ишонамиз” (1981)

Атоқли рус кинорежиссёри Андрей Тарковский ижоди ХХ аср жаҳон кинематографияси тарихида муҳим ўрин тутади. Унинг фалсафий мушоҳадага бой, инсон руҳияти нозик бўёқлар ила тасвирланган “Қотиллар” (1956), “Ивановнинг болалиги” (1962), “Мен йигирма ёшдаман” (1965), “Андрей Рублёв” (1966), “Сергей Лазо” (1967), “Мингдан давоми…

Абу Мансур ал-Мотуридий (870-944)

Абу Мансур ал-Мотуридий сунний эътиқодидаги икки йирик оқимлардан бири бўлмиш Мотуридийа оқимининг асосчиларидан ҳисобланади. Унинг ҳаёти ҳақида маълумотлар жуда оздир. Тўлиқ номи Абу Мансур Муҳаммад ибн Муҳаммад ибн Маҳмуд ал-Ҳанафий ал-Мотуридий ас-Самарқандийдир. Буюк калом имоми ва фиқҳ олими асли Самарқанднинг давоми…