Зоҳидов Воҳид Йўлдошевич — (1914.14.12 — Тошкент — 1983.19.7) — адабиётшунос олим, файласуф, публицист. Ўзбекистон Фанлар академияси академиги (1966), Ўзбекистонда хизмат кўрсатган фан арбоби (1964), фалсафа фанлари доктори (1946), профессор (1949). Озарбайжон педагогика институтини тугатган (1933). Ўзбекистоннинг турли олий ўқув давоми…
Яхши кунлар, мазмунли кунлар, кўнгилдагидай яшаб, яйраб ишлайдиган кунлар тобора яқинлаб келаётгандай, эзгулик эпкинлари тобора ишончлироқ эсаётгандай туюлади мднга. Булар ора-сира учраётган бўлса-да руҳга қувват, кўнгилга малҳам берувчи эпкинлардир. Шундай ишонч руҳи, енгиш руҳи катта, давлат миқёсига эга ишларимизда ҳам давоми…
Фурқатнинг Ҳиндистондан ёзган хатлари Мен йирик шоиримиз Муҳаммад Зокиржон Фурқат тўғрисида баъзи нарсалар ёзиш ниятидаман. Тунов куни мўйсафид китобхон Мулла Мўминжондан Фурқат тўғрисида янги материаллар топиб беришини илтимос қилдим. У менга «Туркистон вилоятининг газети»нинг (маълумки, бу газета ўзбек тилидаги биринчи давоми…
Дўстмуҳаммад ака ҳаж қилмоқчи бўлиб қолди. Ўзи билан биттаю битта ўғли, тўққиз яшар Рўзимуҳаммаджонни ҳам олиб кетди. Ҳажга ҳам бордилар, қайтмоқчи ҳам бўлдилар, қайтишда, худди Жиддага келганларида, Арабистон ва Мисрда одамларни қийратиб турган вабо Дўстмуҳаммад акани ҳам олиб кетдию, 10 давоми…
Шеър — фикр акстракти бўлиши жиҳатидан ҳикмат, кўнгилга йўл топиши, ундан ўзига ҳамоҳанг садо чиқариши жиҳатидан мусиқа. Шеър — ошиқнинг оҳи, мусибатдийданинг кўз ёши, саодат ва сурур ифодаси бўлган қаҳқаҳа товуши. Шеър — кўнгилнинг ойнаси, кўнгилда нима бўлса шу акс давоми…
Ўзбекистон халқ артисти Афзал Рафиқов билан суҳбатимиз юртимизда кино, театр санъати эришаётган муваффақиятлар билан бир қаторда, айрим муаммолар, келажакда амалга оширилиши зарур бўлган вазифалар умуман, у кишининг бетакрор роллари-ю соҳир овоз сеҳри, ижод машаққатлари ҳақида кечди. – Афзал ака, суҳбатимизни давоми…
Бу мавзу доирасида бир қатор масалаларда мутахассислар билан фикр алмашиб олиш зарурияти бор. Биринчи – мазкур даврнинг етакчи тендентсиялари ва унга қандай ёндашиш масаласи. Бу давр адабиётимиз тарихининг ХIХ асрнинг иккинчи ярми – ХХ аср бошларидаги 50-60 йиллик муддатни қамраб давоми…
Бу ёруғ олам ҳайратга лиммо-лим. Бироқ ҳайрат туйғуси одамнинг хоҳишига боғлиқ эмас. Яратган Эгам ҳамма бандасига ҳам ато этмаган шу туйғуга мени болалигимдан ошно этгани учун кўп шукр айтаман. Дастлаб нимадан ҳайратланганим ёдимда йўқ. Лекин тонгги шафақнинг гўзаллигини ҳайрат оғушида давоми…
Гапни узоқроқдан бошласаммикин дейман. 1945-1946 йилларнинг кўклами, кунлар илиб, кўксимиз узоқ қишдан сўнг яйраб қолган. Тошкентнинг шимол томонларида чакалакзор, дўланазорлар оралаб ажиб боғлар бағрида қамиш томли, яккасинч, гувала уйли Тешик қопқа маҳалласи жойлашган. Поччам ва отам урушдан қайтишди. Поччам темир давоми…
Муҳаммад ака ўз шеърларига қуйиб қўйгандек ўхшарди: содда, рост, самимий… Айтганча, самимий дегани нимани англатади, биродари азиз? Кўп ишлатилганидан деҳқоннинг кетмонидек ялтиллаб кетган бу сўзнинг қиёфаси қанақа? “Унинг шеърларидан самимият балқиб туради”, деб ёзишади олимларимиз. Ҳеч тасаввур қилолмайман-да. Ёки бу давоми…