Аҳмад Аъзам. Гўзаллик қирралари (ҳикоя)
Ўзи ғалати кун бўлди. Ҳаво ҳам шунга ўхшаган. Қандайдир дим, бўғилиб кетаётгандек бўласан-у, чуқур нафас оламан десанг, ҳаво бемалол, кўкрагинг тўлади, “Ҳаво етмаяпти-я!”, деб ёзғирмоққа чоғланган одамга алам қилади.Нима хоҳлаётганингни ўзинг ҳам билмайсан.Ўзи-ку, одам деган худойим берган ҳар бир кунга давоми…