(yuz gramm achigan lof qo‘shilgani sezilmasa kerak) Yo‘qqulobodda emas, o‘zimiz yashayotgan sayyorada Frantsuzlarning bir filmi bo‘lardi. Undagi qahramonning uyi Frantsiya-Italiya chegarasida joylashgan bo‘lib, chegara uyning qoq o‘rtasidan o‘tarkan. Ya’ni, uyning bir-ikki xonasi Frantsiyada, oshxona bilan hojatxonasi esa Italiyada ekan. Boyaqish davomi…
(Bu o‘limtuk mish-mish jon taslim qilmay turib tanishib olayluk) Yo‘qqulobodning qadim tarixida boshi og‘rigan odam shifo umidida tabibga borsa, tabibi bilan hisob-kitob qilganidan keyin yurak og‘rig‘ini ham orttirib chiqarkan. Bu bir mish-mish deysizmi? Unda yana bir mish-mishni eshiting. Yo‘qqulobodning shimoli-sharqida davomi…
(Birovga aytib bergan edim, «o‘lay agar, ishonmadim», dedi. Mayli, ishonmasa ishonmasin, ammo o‘lmasin.) Yo‘qqulobodda kim ko‘p, omad quyoshi kulib turganlar ko‘p. Voyqul ham shularning biri. Omadi kulmasa, yuk mashinasi sotib olardimi? Yo‘qqulobodda omadi bor odamning xo‘rozi ham tuxum qiladi, deyishganday, davomi…
YO‘QQULOBOD HANGOMALARI “Yo‘qqulobod” deganlari qayda ekan, deb bosh qotirmang. Bunday kichkinagina mamlakatning qayerda joylashganini o‘zimiz ham yaxshi bilmaymiz. Ehtimol, bizning qit’amizdadir, balki o‘zga sayyoradadir? Shu keyingisi to‘g‘riroq bo‘lsa kerak. Chunki o‘n sakkiz ming olam orasida biznikiga o‘xshagan yana bitta sayyora davomi…
(Mulla Mutallibning g‘oyib bo‘lishiga doir muqaddimali, ammo xotimasi uzilgan xayoliy hangoma) Muqaddima Qishloqda hech kimga so‘z bermay yuradigan mulla Mutallib bir kechada g‘oyib bo‘lib qoldi. Aslida mullalikka hech bir daxlsiz Mutallib savodi yo‘qdan ko‘ra bor bo‘lishiga qaramay, to‘rtta odam yig‘ilib davomi…
(uch hangomadan iborat dahshatsiz bayon) Omma, ko‘p g‘ashimga tegding-da, sen bola. Nechun qitmirlik qilayotganingni bilib turibman. Sen meni ko‘rolmaysan. Do‘xtirlar seni aperaysa qilib, qorningni ochganida “bu bolaning ichi qorami yo yo‘qmi?” deb so‘rasam bo‘larkan. Shoqos itbozning iti bolalagan kuni men davomi…
Hah! Sen bola “ustoz ekanman”, deb o‘zingdan ketavurma. O‘zimam u-bu narsani eplayturg‘on bo‘lub qoldum, akovsi jonidan! Ashula bozoridan riportaj aytgonimdin so‘ng futbolning idorasidan bir amaldor kelub, “bizlarni ham bir maxtab yozsangiz-chi”, deb yalindi. “Nimangni maxtayman, bachalaring futbol o‘ynashni bilmasa, to‘pni davomi…
Hoy, bola, sen kecha choyxonamizga kimlarni boshlab kelding? “Bunlar yozg‘uvchi oshnalarim, hatto hajv ham yozurlar dedingmi? Men hajvchi deganda Julqunboy tog‘amni tanir erdim. Ularing g‘alat-ku? Poyma-poy gaplaridan, hingir-hingir kulishlaridan oyog‘imning qitiqi keldi-da, omma lokigin, saning hurmatingni qilub indamadim. Uchta gaznit davomi…
“…Meni shu o‘ldirdi, shu!..”Sami Renchber Keng, hayhotday dalaning qoq o‘rtasida qo‘riqchi qaqqayib turar edi. Uzoqdan qaralsa odamga o‘xshab ko‘rinardi. Ustiga eski-tuski, yirtilib uvadasi chiqqan paxtalik kiydirilgan, boshida quloqchini ham bor. Oyoq-qo‘llariga bir nimalar osib qo‘yilgan, ular quyoshda yiltirab, shabadada qo‘rqituvchi davomi…
Senu men tengdosh edik, do‘st. O‘tloqlarda o‘ynar edik. O‘shanda… rosa chopar edik-da. Oyog‘imiz ostida quyun o‘ralashardi. Qirda shamoldan o‘zib ketardik. To‘kilgan o‘rik gullari chopishimizdan paydo bo‘lgan shiddatlarda yerdan ko‘tarilib, uchib-uchib yana yerga qayta qo‘nardi. Dunyo biz uchun mana shu kichkina davomi…