Oshkoralik davri ijodkorlarga haqiqatni baralla aytish huquqini berdi. Bu huquqning ikki buyuk ahamiyati bor. Birnnchidan, u haqiqiy talant egalarini «o‘rtamiyona»lardan farqlashga yordam beradi. Ikkinchidan, haqiqatni baralla aytish huquqi haqiqiy talant egalarini hushyor torttirib qo‘yadi: haqiqatni baralla aytish kerak, lekin bu davomi…
Abdulla Qodiriy tavalludining 125 yilligiga bag‘ishlanadi. Abdulla Qodiriy hayotidan yirikroq asar yozish niyatim bor edi ko‘p yillardan buyon. Nihoyat, ushbu qissa qog‘ozga tushdi. Uni qiyomiga yetkazishda qimmatli maslahatlarini ayamagan, buyuk adibimiz hayoti va ijodining bilimdonlari – Umarali Normatov, Naim Karimov, davomi…
yoxud faxriy pedagogning o‘y-mulohazalari Bir umrlik mehnat faoliyatim ta’lim tizimi bilan chambarchas kechmoqda. Shu bois sohaga oid mulohazalarimni yarim asr davomidagi hayotiy kuzatuvlarimga asoslanib sharhlashga harakat qilaman. Men maktabni tugatgan vaqtda (1956 yil) respublikamizdagi maktablarning bitiruvchilari (abituriyentlar) oliy o‘quv yurtlarining davomi…
Zulfiya XX asr o‘zbek adabiyotining mashhur namoyandalari G‘afur G‘ulom, Oybek, Abdulla Qahhordan tortib, Hamid Olimjon, Maqsud Shayxzoda, Mirtemirlar bilan birgalikda adabiyot maydoniga kirib keldi va o‘z ijodining yorqin sahifalarini ochdi. Shoiraning o‘zi ham qayd etganidek: “shoirlik kasb-hunar emas, qismatdir, qismat davomi…
Tarixiy manbalardan ma’lumki, 1409 yilda Amir Temurning to‘ng‘ich o‘g‘li Shohrux mirzo hukmdorlikni qo‘lga kiritgach, poytaxtni Xurosonning markazi Hirotga ko‘chiradi. Shu yili Temurning nabiralaridan biri Iskandar Sulton Fors o‘lkasi markazi Sherozga hukmdor bo‘ladi va 1414 yilgacha faoliyat ko‘rsatadi, shuning uchun uni davomi…
Dunyo qadim-qadimdan Sharq ayollarining odob-axloqi, urf-odatlariga havas qilib kelgan. Havas qilishganicha ham bor-da! Axir, dunyo tamaddunining yuksalishiga munosib hissa qo‘shgan, o‘z zakosi ila nomi tarixga yozilgan va hanuz barchani hayratlantirib kelayotgan ne-ne allomalarni dunyoga keltirgan, tarbiya qilgan zotlarga kim ham davomi…
Kecha dam olish kuni edi. Allanechuk parishonxayolligim oshib, kun sayin hech narsaning qizig‘i qolmayotganday. To‘qqiz qavatli binoning to‘qqizinchi qavatidagi laylakning uyasidek ikki xonali uydan zarurat bo‘lmaganda chiqqim kelmaydi. Avvallari, qattasiz, qachon kelasiz, deganicha holi jonimga qo‘ymagich xotinim ham, biror joyga davomi…
G‘alati bir his bilan uyg‘onib, nimyorug‘ xonada yotganimni ko‘rdim. Oppoq pardalar, kitob terilgan tokchalar, sandiq ustiga tekis yig‘ilgan qavima ko‘rpalar… O‘z uyimdaman! Qaytganimga ikki oy bo‘libdi hamki, har safar uyg‘onganimda yana o‘sha manzarani ko‘rishdan qo‘rqib, ko‘zimni ochgim kelmaydi: tor xonada davomi…
Jaloliddin oilada kenja farzand. Biroz soddaligini aytmasa, juda qo‘li ochiq, xokisor yigit. Bir aka, to‘rt opa-singilning biri qo‘yib-biri keksalarni ko‘rgani ota uyiga keladi, ko‘pincha quruq qo‘l bilan… Lekin hammasi zo‘r, aka shaharda, amaldor, mashina olib yuradi. O‘sha yoqda o‘qib, uy-joy davomi…
– Uf-f, bu sag‘irlarniyam tashvishi toza jonga tegdi-da, lekin!.. Bu sovuqdan-sovuq iddaoli sas ammasi darvozasidan chiqib ulgurmay, bolakayning ortidan quvib yetdi va jimitdek yuragini tilkalab, ko‘zlarini yoshlatdi. Bir xayoli, bu gapni aytmoqdan andisha qilmagan katta o‘g‘li – Nortoji tanbalning og‘ziga davomi…