Жўрабек Рамазонов. Шайтондара (ҳикоя)
I Хуфтон маҳали дарвозани тамбалаганимдан сўнг ҳеч қанча вақт ўтмай кимдир кўчадан туриб чақира бошлади. Овозидан танидим – участка нозири.– Салом, инспектор соҳиб! – дедим одатий ҳазил билан.Унинг ёнида жингалак сочли, юзлари тилинган, кўринишидан бу атроф одамига ўхшамайдиган нусха безовта давоми…