Подшонинг қирқта хотини бор экан. Уларнинг ичида Сарвигул дегани жуда чиройли экан. Уни подшо ҳамма хотинларидан кўпроқ севар экан. Кунларнинг бирида малика ўзининг исми гўзаллигига мос эмаслиги тўғрисида подшога шикоят қилибди. Шунда подшо: «Агар бундан кейин кимки маликани Сарвигул деб давоми…

Бир деҳқон қўш ҳайдаб турган экан, подшонинг қушбегиси от миниб катта йўлдан ўтиб қолибди. Деҳқонга кўзи тушиб:— Ҳорманг! — дебди.Деҳқон эшитса ҳам ўзини эшитмаганга солиб, «хўш, жонивор!» деб ҳўкизларини қайтариб, ерни ҳайдай берибди. Бек: «Қулоғи карми бунинг, нега индамайди ёки давоми…

Бор экан, йўқ экан, бир подшо бор эқан. Унинг битта-ю битта қизи бор экан. Кунларнинг бирида подшонинг хотини вафот этибди. Ундан битта тилла ковуш қолибди. Подшо мамлакатга жар солдирибди: «Ушбу тилла ковуш кимга тўғри келса, подшо ўшани хотинликка олади», дебди.Тилла давоми…

Бор экану йўқ экан, Оч экану тўқ экан. Бўри баковул экан, Тулки ясовул экан, Қарға қақимчи экан,Чумчуқ чақимчи экан. Кўчманчилик замонда Атоқли бой бор экан. Севиб олган ёридан Севинчоғи йўқ экан. Давлат десанг ҳисобсиз, Йилқи, қўйи саноқсиз. Шунча давлатда, эсиз, давоми…

Ўратепа беги халқдан оқ уйликка қорачерик — одам сўрабди. «Қўқон бизнинг устимизга ҳужум қилиб келмоқчи эмиш. Биз ўз ғамимизни ейлик», деб халққа хабар қилибди. Ўратепа беги қорачерик сўраганда қирқ уруғдан сўрабди, бўлаги унга тобе эмас экан, бермабди. Халққа хабар етгандан давоми…

Бор экан-да йўқ экан, оч экан-да тўқ экан. Қадим замонда, Миср деган томонда бир подшо бўлгап экан. У подшонинг битта-ю битта ўғли бор экан. У ўн етти ёшга кирганида отаси ўлиб, ўрнига подшо бўлибди. Вазир-вузаролар ҳаммаси йиғилиб, подшоваччага:— Эй улуғ давоми…

Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир подшо бўлган экан. Подшонинг ўнг қўл вазирининг оти Ҳасанумайманоз, чап қўл вазирининг оти Пахтак экан. Икковининг бир-бирини кўргани кўзи, отгани ўқи йўқ экан. Доим Пахтак вазир Ҳасанумайманоз вазирни йўқотиш пайида юрар давоми…

Бор экан-да, йўқ экан, оч экан-да, тўқ, экан, жуда қадим замонларда Давлатшоҳ деган бир подшо бор экан. Бу подшонинг эси пастроқ бир ўғли бор экан. Кундан-кун, ойдан-ой ўтиб, бола йигирма беш ёшга кирибди. Лекин ақлда ёшига етмабди. Подшо анча қариб, давоми…

Қадим замонда бир подшо ўтган экан. Кунлардан бир кун подшо ўз элига иккита савол берибди.— Шириндан ширин нима? Аччиқдан аччиқ нима?Подшо бу саволни ечиш учун одамларга қирқ кун муҳлат берибди: «Агар ҳеч ким саволни еча олмаса, юртга қирғин соламан», дебди. давоми…

Бу эртакни мен бир беданабоздан эшитганман. Беданабоз ҳам бир беданабоздан эшитган экан.Бир доно, ўқиган, оқу қорани таниган, лекин уйланмаган бир одам бор экан. Дўстлари унга:— Биродар, нега уйланмайсан, ёшинг анчага бориб қолди-ку? — дебдилар. Уларга ҳамиша бир жавоб:— Бўйи бўйимга давоми…