Доно хотин
Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир подшо бўлган экан. Унинг ёмон бир хотини бор экан. Ўзи туғмас экан, подшо бошқа хотин олай деса қўймас экан. Қитмир, бадкирдор экан. Юзи оқ бўлса ҳам ичи қора экан, ундан кўпларнинг давоми…
Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир подшо бўлган экан. Унинг ёмон бир хотини бор экан. Ўзи туғмас экан, подшо бошқа хотин олай деса қўймас экан. Қитмир, бадкирдор экан. Юзи оқ бўлса ҳам ичи қора экан, ундан кўпларнинг давоми…
Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир подшо бўлган экан. Подшонинг жуда ҳам чиройли, дунёда тенги йўқ Ойжамол деган қизи бор экан. Кундан кун, ойдан ой ўтиб, Ойжамол вояга етибди, кўп ерлардан совчилар кела бошлабди.Ойжамол келган совчининг ҳар давоми…
Бор экан-да, йўқ экан. оч экан-да, тўқ экан, бир савдогар бор экан. У ҳар йили икки марта қалъага бориб келар экан. Ўзи кўп катта савдогар экан, қирқ савдогарга бош экан. Кунлардан бир кун савдогар: «Бу кун қалъага жўнаймиз», деб бошқа давоми…
Ўтган замонда Тутжар қишлоғида бир хасис бой яшаган экан. Унинг давлати, моли мулки кўкка сиғмас экан, бироқ қўли қаттиқликда тенги йўқ экан. Бойнинг камбағал, ўз меҳнати билан кун кўрувчи бир ғариб укаси бор экан. Бой укасига ҳеч қандай ёрдам бермаган давоми…
Ўтган замонда бир подшо бўлган экан. У ҳамма нарсадан ҳам отни яхши кўрар экан. Кунлардан бир кун, подшо отхонага кириб қараса, отлари анча ориқлаб қолган эмиш. Подшо отбоқарини чақириб:— Отлар нима учун ориқлаб қолди? — деб сўрабди. Отбоқар подшонинг ғазабидан давоми…
Бир куни Алдаркўса йўлда кетаётса, унинг олдидан бой чиқиб қолибди. У Алдаркўсага:— Ҳой Алдаркўса, қани мени бир алдаб кўр-чи, қўлингдан келармикан? — дебди. Алдаркўса қараса бой жуда такаббур кўринади. Алдаркўса «буни қандай қилиб алдасам экан, қуруқ алдасаммикан ёки ҳўл алдасаммикан», давоми…
Бир хотинини Подшо қўйиб юборган экан. Кунлардан бир куни подшо ўзини танитмай шу хотинининг уйига кириб борибди.— Тангри меҳмон олинг, — дебди. Хотин эшикни очиб:— Тангри меҳмонга эшигимиз очиқ, — деб подшони кутиб олибди. Подшо хотиндан:— Бу уйда ёлғиз яшайсизми? давоми…
Подшонинг қирқта хотини бор экан. Уларнинг ичида Сарвигул дегани жуда чиройли экан. Уни подшо ҳамма хотинларидан кўпроқ севар экан. Кунларнинг бирида малика ўзининг исми гўзаллигига мос эмаслиги тўғрисида подшога шикоят қилибди. Шунда подшо: «Агар бундан кейин кимки маликани Сарвигул деб давоми…
Бор экан, йўқ экан, бир подшо бор эқан. Унинг битта-ю битта қизи бор экан. Кунларнинг бирида подшонинг хотини вафот этибди. Ундан битта тилла ковуш қолибди. Подшо мамлакатга жар солдирибди: «Ушбу тилла ковуш кимга тўғри келса, подшо ўшани хотинликка олади», дебди.Тилла давоми…