Каримберди Тўрамурод. Ишқ сонатаси (ҳикоя)
1.Момохолнинг тўйи бўладиган бўлиб қолди.Ай, Момохолнинг кўнгли Эшимқулда эди-да. 2.Қош қорайганда аммасиникига борди Момохол.Амманинг боғи Эшимқулларнинг боғи билан туташ бўлди.Аммасини ухлатиб боққа чиқди Момохол.Аллақачон боғда бўлди Эшимқул. 3.– Энди нима қиламиз, Момохол?– Билмайман, Эшимқул, билмайман.– Энангга айтмадингми, Момохол?– Қайси тил давоми…