Шаҳар бўйлаб бир маромдаги ҳорғин, қисқа одимлар билан аскар ботинка кийган киши борарди.Бир неча йил бурун бу ботинкалар яп-янги эди, ялтираб турарди. Жанг майдонлари бўйлаб, ўлдирилган турли миллат аскарлари танасини таҳқирлаб, музаффарона юриб ўтганди. Лекин у пайтлар ўтиб кетди. Ботинкалар давоми…
Инем!Болаликдаги дўстим — қўшни қизчани шундай аташарди. Ўшанда — унинг ёши саккизга тўлганди. Инем мендан икки ёш катта эди.Инемга дуч келган одамлар мулойим жилмайиб қўйишарди. Унинг гўдак чеҳраси шунақа ҳам тиниқ, бирам ёқимли эдики! Куёвлар ўсиб келаётган кўпгина оилаларда: “Қани давоми…
Ҳа, ҳа, ҳаммасини эслайман. Ўшанда мен тўрт ёшда бўлсам ҳам ҳаммаси эсимда. Мен бу оилани жуда яхши билардим: чол-кампир Леманларни, уларнинг фарзандлари — Ман, Ниёмиддин, Сиддин ва қизлари Сиёҳга ўрганиб қолгандим.Ҳар куни эрталаб, соат тўққизда уларникига кириб борардим, чунки ҳаммаси давоми…
Павел Георгиевич Сафонов анча йиллардан буён катта бир заводда конструктор бўлиб ишлаб келаяпти. У ўзининг тажрибаси, билими, уддабуронлиги билан ҳамкасблари, раҳбарлар орасида анча-мунча обрў-эътиборга сазовор бўлган.У ҳар йили қишнинг совуқ кунлари тугаши билан таътилга чиқади. Бу йил ҳам изғирин кунлардан давоми…
Асарнинг тўлиқ вариантини сақлаб олинг.
Асарнинг тўлиқ вариантини сақлаб олинг.
Асарнинг тўлиқ вариантини сақлаб олинг.
Асарнинг тўлиқ вариантини сақлаб олинг.
Тилни ўрганмасдан шеър ёзишга уринган одам сузишни билмасдан чўмилиш учун ўзини саркаш дарёга ташлаган телбага ўхшайди. Баъзан одамлар миясида фикр бўлгани учун эмас, шунчаки тили қичиб тургани учун гапиради. Баъзан одамлар юрагига туйғулар сиғмаётгани учун шеър ёзишмайди, балки… Тўғриси, уларнинг давоми…
-Мен ҳам шу мамлакатнинг фуқаросиман ва солиқ тўлайман!-қичқирдим мен.-Ҳамма нарсани олдингидек қилиб тиклаб беришларингни талаб қиламан!-Ўзингизни босинг, жаноб Уоррен,-деди сержант Литтлер истеҳзо билан.-Тиклаймиз. Бирор нима топиш ёки топмаслигимиздан қатъи назар.У «бирор нима» деганда полиция икки соатдан бери излаётган хотинимнинг жасадини давоми…