Ulug‘bek Hamdam. Pillapoya (hikoya)

(Ustozlarimga bag‘ishlayman)Agar haqiqat mening yuzimga oyoq bosib               o‘tishni taqozo etsayu sen buni qilmasang, aslo rozi emasman.   Bahouddin Naqshband . Pillapoya bo‘ldim senga, azizim, Sen ham gal kelganda pillapoya bo‘l! Erkin Vohidov. Odamlarning oqimi xuddi pishqirib oqayotgan daryoni eslatardi. Kimdir davomi…

Ulug‘bek Hamdam. So‘z (hikoya)

Er-xotin mashinaga o‘tirishdiyu dala hovliga yo‘l olishdi. Yo‘l uzog‘i undan-bundan gaplashib borishdi. Ayniqsa, erning zavqu shavq bilan aytgan askiyalaridan xotinning ichaklari naq uzilgudek bo‘ldi. “Bas, bas qiling, deyman, iltimos!” deya qiyqirgancha erning yelkasiga urib ham turdi xotin. Xullas, mashinaning ichida davomi…

Ulug‘bek Hamdam. Tosh (hikoya)

(yoki Yovuzlikning tug‘ilishi)Negadir yuragim siqilaveradi. Yo‘q, chamasi, nima uchun bu holga tushishimni biladigandekman. Lekin gap bunda emas, balki davomiylikda. Axir biz odamzod qalbi shabbodaga tutilgan yaproq misol aylanib – o‘zgarib turadi, deya bilamiz, modomiki shunday ekan, nega tushkun kayfiyat mening davomi…


Maqolalar mundarijasi