Said Anvar. Stop, to‘xtalsin! (hajviya)

— Sto-o-op, to‘x-tal-sin!Bu gapni qishlog‘imiz bo‘yicha faqat Haqberdi aka o‘xshatib aytdi. Aytganda ham, juda kiftini keltirib, «sto-o-o-op» deydi cho‘zib, so‘ng chuqur nafas olib, uni chiqargach, «to‘x-tal-sin!» deydi. Ammo har kimga, har vaqt ham aytavermaydi. O‘zlari qo‘li gul usta. Har qanday davomi…

Said Anvar. Bizni hamma taniydi (hajviya)

Madaniyatning hisobchisi Mamadali bilan oshxonada uchrashib qoldik. To‘g‘risi, ishdan keyin o‘n gramm urvolish uchun kirgandim. Mamadali anchagina olib qo‘ygan ekan.— E, shoir, shoir, — dedi o‘rnidan gandiraklab turdi. Ko‘pchilikning diqqatini tortmaslik uchun, u tomon yurdim. — Bomilar, bomilar? — Mamadali davomi…

Said Anvar. Haydarchilik (hajviya)

Kapadamiz. Xalfana ovqat qilyapmiz. Haydar akam sho‘rvaning ko‘pigini olyapti, men sholg‘om archish bilan ovoraman. Oqsoqollarimiz Hamroali bilan Rahmon akalar kechagi masalani bir yoqlik qilish bilan band: qarta o‘ynashyapti.— E, sen, — Rahmon aka qartani shiylab turib, menga yuzlandi, — Haydar davomi…

Said Anvar. Indamas (hajviya)

— Velosipedmi? Manovi quvladiga qo‘shnim, mirob, Qo‘riqda yeri bor. Vey, qishloqda meva-cheva, ekinlar tugul, odam suvsizlikdan qurib qolsa ham, Qo‘riqda suv bo‘ladi-da! O‘zi odamlaram ayyor bo‘lib ketgan. Ariqni yilda bir marta kovlab qo‘yishmaydi. Hozir so‘rab ko‘rsang, birortasi ariqning oxirgi marta davomi…

Said Anvar. Mollar (hajviya)

Hammomdan biri novcha, biri pakani yigit chiqdi. Ikkovinyam xo‘p bug‘langani ko‘rinib turardi: yuzlari qip-qizil. Pakanasi xo‘jayinlardan bo‘lsa kerak, novchaga gap uqtirirar, sherigi qo‘li ko‘ksida, bosh qimirlatardi. Yigitlar begona bo‘lgani uchunmi, choyxonadagilarning diqqati ularga burildi. Yigitlar esa, bu e’tiborga parvo qilishmadi: davomi…

Said Anvar. Ezma (hajviya)

Bolalarning g‘avg‘osi bartaraf etadigan bir kuch paydo bo‘ldi – televizor! Ha ishonavering! Ishdan kelasiz, g‘ing‘ir-g‘irg‘ir boshlansa, «Bor televizoringni ko‘r!» deysiz, zumda tinchishadi. Ammo g‘avg‘oning kattasi ham televizor buzilgandan keyin boshlanarkan. «Tuzattir bering, usta chaqiring!» Bir yoqda bolalar egovlab, ikkinchi yoqda davomi…

Said Anvar. Qo‘shnilar (hajviya)

Mamaziya aka bilan Tojiboy buva qo‘shni. Ota-buvalari ham bir devorning ikki yog‘ida yashashgan ekan. Turpog‘i bir joydan olingan bo‘lsa-da, lekin ular ikki xil odam: Tojiboy buva novcha, har bir so‘zni aytsammi, aytmasammi deb, salmoqlab gapiradi. So‘zlari kabi qadam tashlari ham davomi…


Maqolalar mundarijasi