Ma’suma Ahmedova. Shudringli tuyg‘ular (hikoyalar)

XOTIRLASh Shom kirdi. Butun kun darvozada o‘tirgan hassakashlar joylarini tark etdilar. Darvozaga tutash iliqqina hujraga kirdilar. Motamdor xotinlarning yig‘i-aytimlari ham tindi. Hovliga osoyishtalik cho‘kdi. – Bugun chakana sovuq bo‘lmadi-ya! – Chilla, qishning chillasi-da! Hassakashlar hozir bugungi motamni unutganday bo‘ldilar, ob-havodan davomi…

Ma’suma Ahmedova. Navbatchilikda (hikoya)

Tibbiyot kollejidan chiqqanida kun peshindan o‘tgan edi. Amaliyotni kasalxonaning travmatologiya bo‘limida o‘tashyapti. Dugonalariga bu bo‘lim yoqmayapti. Palatalar avtomobil va boshqa xil halokatiga yo‘liqqan, yiqilgan-surilgan dardmandlarga to‘la. Kimnidir qo‘li singan, kimnidir oyog‘i… “Durustroq manzarani ko‘rmaysan. Yuraklaring siqilib ketadi…” Anora shunday deydi. davomi…


Maqolalar mundarijasi