Ma’suma Ahmedova 1952 yilning 1 oktyabrida Toshkent viloyatining Parkent tumanida tug‘ilgan. 1970 yili o‘rta maktabni tugatib, Toshkent Davlat universitetining jurnalistika fakultetiga o‘qishga kirgan. 1968 yili “Yordam” hikoyasi “Gulxan” jurnali tanlovida g‘olib bo‘lgan. 1976 yili universitetni tugatgan.“Delovoy partner” va “Novosti nedelya” gazetalarida tarjimon muharrir bo‘lib faoliyat yuritgan.“Majburiyat”, “Shaharga sayohat”, “Bayramlik”, “Oddiy hikoya” kabi hikoyalari “Yoshlik” “Sharq yulduzi” jurnallarida chop etilgan.1982 yili “Oftobli kun” nomli birinchi kitobi nashrdan chiqqan. 1983 yili Yozuvchilar uyushmasiga a’zo bo‘lgan.1985 yili Chingiz Xusaynovning “Muhammad, Mamad, Mamish” romanini ozarboyjon va rus tilidan o‘zbek tiliga tarjima qilgan. Bir qancha yapon yozuvchilari hikoyalarini ham tarjima qilgan.1999 yili “Istiqlol umidlari” to‘plamida “Birovning hayoti” deb nomlanuvchi hikoyalar majmui chop etildi.Xulio Kortasarning hikoyalarini o‘zbek tiliga o‘girgan. Hozirda to‘liq varianti nashrga tayyorlanmoqda. Yozuvchi Leonid Andreevning hikoyalari ham adib tomonidan o‘zbek tiliga o‘girilmoqda.
Otam To‘xtamurod Ahmedov xotirasiga bag‘ishlayman Nimadir kerak bo‘lib, eski qutilarni titkiladi. Shu mahal quti ichi aralash-quralash bo‘lib, bir narsa gilamga tushib, yumaladi. U egilib, qo‘liga oldi: yaltiroq, yashil tugma. Ko‘ngli yorishdi. Beixtiyor yodiga beg‘ubor talabalik yillari, olis yetmishinchi yillar ortida davomi…
XOTIRLASh Shom kirdi. Butun kun darvozada o‘tirgan hassakashlar joylarini tark etdilar. Darvozaga tutash iliqqina hujraga kirdilar. Motamdor xotinlarning yig‘i-aytimlari ham tindi. Hovliga osoyishtalik cho‘kdi. – Bugun chakana sovuq bo‘lmadi-ya! – Chilla, qishning chillasi-da! Hassakashlar hozir bugungi motamni unutganday bo‘ldilar, ob-havodan davomi…
Necha kundan beri ichi g‘ash. “Nima qilsam ekan?” – degan savol uni qancha vaqtdan beri qiynaydi. Ertalab uydan qanday chiqqanini bilmadi. Eri kecha oqshom ham uyga kelmadi. O‘g‘li shamollab qolgan chog‘i, quv-quv yo‘taldi, ovqatdan nomiga totingan bo‘lib, behol yotib oldi. davomi…
Qissaning to‘liq matnini saqlab oling.
— Risol, hayronman, nega bunday bo‘ldi? — Gulnozaning fig‘oni oshdi. — Kuniga ikki yuz martalab qo‘ng‘iroq qilaverib, jonga tegardi. Endi bo‘lsa, jim. Tavba… Risolat dugonasining yigitini biladi — rassom. Esida, qaysidir rassomning shaxsiy ko‘rgazmasiga borishganida ko‘rgan, ular bilan bir davrada davomi…
O‘zi nima bo‘ldi? Ko‘chada uni ko‘rib qoldi. Ko‘rsa nima bo‘pti? Nima bo‘pti emish, axir u boshqa bir qiz bilan ketayotgan edi-da. Bo‘lgani shumi? Shu kichkina gapmi? Uni boshqa qiz bilan birga ko‘rdi-yu, kuyib ketdi. Shundoq metroga tushib ketaverishda. Ular shunday davomi…
Mening o‘zimga xoli, tinch turarjoy topish haqidagi orzuim va nihoyat amalga oshadigan bo‘ldi. Kutilmaganda ishdan qaytish oldidan hamkursim Shavkat qo‘ng‘iroq qilib qoldi:— Bir eriysan endi, og‘ayni. Xuddi ko‘nglingdagiday joy topdim. Markazdan ham uzoq emas. Bir xonali kvartira, kerakli asbob-anjomlari, muhimi, davomi…
Tibbiyot kollejidan chiqqanida kun peshindan o‘tgan edi. Amaliyotni kasalxonaning travmatologiya bo‘limida o‘tashyapti. Dugonalariga bu bo‘lim yoqmayapti. Palatalar avtomobil va boshqa xil halokatiga yo‘liqqan, yiqilgan-surilgan dardmandlarga to‘la. Kimnidir qo‘li singan, kimnidir oyog‘i… “Durustroq manzarani ko‘rmaysan. Yuraklaring siqilib ketadi…” Anora shunday deydi. davomi…
— Qo‘lingizdan qo‘ysangiz-chi Toji opaning tugunini, — singlim jahl bilan qo‘limdan qo‘ymay o‘tirgan tugunni yulqib oldi.Beixtiyor kuldim. Shunda ko‘z o‘ngimda olis bolalik jonlandi. Singlimga hozir xayolimdan kechganlarni so‘ylab bermoqchi bo‘ldim… * * * Kechasi bilan yog‘ib chiqqan qor davomi…
Havodan yomg‘ir isi keldi. Osmon birdan sharaqlab ketdi: tepaliklar ortida chaqin chaqdi. Telba shamol dorda yoyig‘liq kirlarni olib borib toklar ustiga yopdi. Deraza-eshiklar taraqlab ochilib yopildi. Kuni kechagina tug‘ilgan uloqlar zorlanib ma’radi. Yomg‘ir shovullab ketdi. Ko‘chalarni to‘ldirib suv oqdi. — davomi…