Abdujalol Taypatov. Alam (hikoya)

G‘ulom Qodirovich ancha kech uyg‘ondi. Boshi lo‘qillab og‘rir, tomog‘i quruqshab qotib qolgandi. U og‘zida achchiq ta’mni sezdi. O‘rnidan turmoqchi bo‘lgan edi, boshi aylanib ketdi va gardanini yana yostiqqa qo‘yishga majbur bo‘ldi. Tomog‘i, ko‘kraklarida sim-sim og‘riq bor edi. Yutindi, shunda ichi davomi…

Abdujalol Taypatov. Polvon (hikoya)

Qarshidan Toshkentga qatnaydigan yengil mashinalar bekatiga kelishimiz bilanoq bizni taksi haydovchilari o‘rab olishdi: “Toshkentgami?”, “Keling, benzinli mashina!”, “Bir kishi kerak, hoziroq jo‘naymiz!”, “Aytgan manzilingizga eltib qo‘yaman”, “O‘tirishingiz bilan yuramiz. Narxini kelishtiramiz!”. – Hoy, birodarlar! – dedim qo‘limni ko‘tarib, – bizning davomi…


Maqolalar mundarijasi