Abdujalol Taypatov 1958 yilning 16 martida Chiroqchi tumanidagi Ko‘kdala qishlog‘ida tug‘ilgan. 1979 yili Nizomiy nomidagi Toshkent davlat pedagogika institutining o‘zbek tili va adabiyoti bo‘limini tamomlagan. Dastlab maktabda o‘qituvchilik qildi, keyin tuman, viloyat, respublika ommaviy axborot vositalarida ishladi. Qashqadaryo viloyati matbuot va axborot boshqarmasida, “Nasaf” nashriyotida rahbar bo‘lgan. Ayni paytda O‘zAda xizmat qiladi. “Tazarru” (1992) nomli qissa va hikoyalar to‘plami chop etilgan. “Shuhrat” medali (2002) bilan taqdirlangan.
Alisher xonasiga kiriboq deraza tuynugini ochib qo‘ydi. Tuni bilan dimiqqan xonaga tong shabadasi yopirildi. Kompyuterni yoqib, internetga kirdi. Saytlarga birrov ko‘z yugurtirib, dunyo axborotlari bilan tanishdi. Bir soatlardan so‘ng yo‘lakda hamkasblarining qadam tovushlari eshitilib, xodimlar ishga kela boshladi. Ichki telefon davomi…
O‘qdek uchib borayotgan mototsikl yo‘l chetidagi ko‘hna daraxtning yo‘g‘on tanasiga zarb bilan urildi. Motor ovozi o‘chdi. «Taq-q» etgan qattiq tovush tun oromini buzdi. Katta yo‘lning so‘l tomonidagi shiypon ayvonida qurbaqalarning qurillashiga jo‘r bo‘lib xurrak otayotgan keksa qarovul bir seskanib, boshini davomi…
Eski do‘st Uch-to‘rt yil burun ayrim sabablarga ko‘ra, bir necha kun kayfiyatim buzildi. Qon bosimim ko‘tarilib, tunda yaxshi uxlolmaydigan bo‘ldim. Vujudimni tushkunlik qopladi.O‘zimni chalg‘itish uchun ulfatlar davralariga bordim. Ko‘ngilga yaqin kishilar bilan suhbatlar qurdim. Bu narsalar vaqtincha xushnudlik baxsh etib, davomi…
Mashina orqaga yurib, ochiq turgan darvozadan ichkari kirdi. Sekinlab bordida hovli to‘rida odam bo‘yi keladigan, tirqishlariga latta-putta tiqib qo‘yilgan yog‘och eshikka taqalib to‘xtadi. Kabinadan shapkali, fufayka kiygan yo‘g‘on kishi tushdi. U ehtiyotkorlik bilan darvoza tabaqalarini birlashtirdi-da temir dastakni ildirdi. Bir davomi…
Rahim yo‘l-yo‘lakay bozorga kirdi. Axir bayramda bolalarning oldiga quruq borib bo‘lmas. Har gal uyga kirishi bilan o‘g‘li sumkasini ochib ko‘radi. Ayniqsa, kichkinasi: «Da-da, ta-a-ta-a?» – deydi chuchuk til bilan. Qolaversa, bugun bayram.Bozor ichkarisi va oldidagi do‘konlarning hammasi bekiq ekan. Bir davomi…
Bu yigit bizning davramizga keyingi bir-ikki yil ichida qo‘shildi. Yurtdoshlik tuyg‘usimi yoki bir vaqtlari tuman gazetasida ishlaganini hisobga olibmi, kimdir uni davramizga yetaklab keldi. Bungacha men uni bir-ikki bor shaharda shaxsiy “Volga”sida yurganini ko‘rganman va oshnalarning biridan “Volga”ni kim olib davomi…
Bu voqeaga ancha bo‘ldi. Dam olish kunlarining birida “Damas” mashinamizga bolalarni olib, qishloqqa yo‘l oldik. Yerda qor bor edi.Qishloqda yashaydigan keksa ota-onamizni ziyorat qildik. Nabiralarini ko‘rib ular g‘oyatda xursand bo‘lishdi. Endigina tuqqan sigirning sut-qatig‘idan mazza qilib ichdik. Keyin qudamiznikiga o‘tib, davomi…
Shaharning eng katta magazinlaridan biri.Tog‘a-jiyan ikkinchi qavatni aylanib yurishibdi. – Manavi zo‘r ekan,sizga to‘g‘ri kep qolar? – Tog‘a jiyaniga jigar rang kamzul-shimni ko‘rsatdi.– O‘ziyam importniyga o‘xshaydi. Abdimurod kamzulning u yoq bu yog‘ini ag‘darib ko‘rdi.Asl matodan tikilgan, chet elniki.Shunaqasini anchadan beri davomi…
U maktabdan kech qaytdi. Ichkari uyda ust-boshini almashtirayotgan edi, momosi chaqirib qoldi. – Samad, hov Samad! – Hov-v! – Dovushing o‘chgir, tezroq chiqsang-chi. Samad shosha-pisha kiyinib chiqdi. – Ha, nima deysiz? Hovlida ipini uzib ketgan buzoq o‘ynoqlab yurar, kampir uni davomi…
Gohi-gohida dam olish kunlari zerikkanda “dom”imiz yonidagi choyxonaga chiqib turaman. Katta yo‘l yoqasidagi ariq bo‘yida, baland chinorlar tagida joylashgan bu “oromgoh” hamisha gavjum bo‘ladi. Ayniqsa, havo issiq va dim kunlari sharqirab oqayotgan ariqdagi suv taftingni olib, choy tanangni yayratadi.Choyxonachiga bir davomi…