Бисмиллаҳир роҳманир роҳим. Охирги пайтда «Бозор, бозор иқтисодиёти» сингари сўз ва жумлалар оғиздан тушмай қолди. Ҳамма ўз фикру тасаввурини айтмоқда, ўртоқлашмоқда, ўртага ташламоқда. Гапу сўзлар ичида: «Бизнинг ота-боболаримиз савдогар ўтганлар, бу ишлар қонимизда, тарихимизда бор», деган фикрлар ҳам айтиляпти. Лекин давоми…
Ўтган асрнинг қирқинчи йиллари Тошкентга, сиртқи ўқишга тушиб кетган тоғам қалин бир китоб олиб қайтдилар ва ҳар куни кечқурун маҳалла ёшларини йиғиб, шу китобни бобма-боб ўқиб берадиган бўлдилар. Бу китоб Ойбек домланинг «Қутлуғ қон» романи эди. Ўттизинчи йилларнинг бошларида, ҳамма давоми…
Ойбекнинг «Навоий» романи ўзбек адабиётида яратилган энг сара асарлардан биридир. Романнинг 1945 йилдаги муҳокамасида ёзувчи М.Шайхзода, И.Султон, Э.Бертельслар роман ўлмайдиган асар бўлиши билан бир қаторда йирик сиёсий ҳужжат ҳамдир, деб таъкидлаганлар. Орадан бир оз вақт ўтгач, икки рус таржимони М.Салье давоми…
Катта санъаткорлар меросида шундай асарлар бўладики, айнан улар соҳибининг бутун бўй-бастини кўзгуга сола билади. Яъни санъаткорнинг моҳиятидан, унинг ким эканлигидан, қандай одамлигидан бизга хабар беради. Чунончи, Бобурнинг «Бобурнома», Толстойнинг «Уруш ва тинчлик», Достоевскийнинг «Телба», Камюнинг «Бегона» каби асарлар ўз ёзувчиларининг давоми…
Ойбек ўзининг ўлмас насрий асарлари, ажойиб достонлари, оташин ва майин шеърияти, жўшқин публицистикаси, ардоқли таржималари, теран маъноли адабий-танқидий мақолалари билан адабиётимиз ва умуман маданиятимиз хазинасини бойитди, халқ, миллат тафаккурининг юксалишида катта роль ўйнади. Юксак талант ва қалб қўри билан ўқилган давоми…
Биламизки, ўтган асрнинг 90-йилларига қадар шўро даври шеърияти биринчи навбатда ижтимоий-сиёсий, мафкуравий жиҳатдан тадқиқ этилар, улкан шоирларнинг хизмати асосан ижтимоий-сиёсий, мафкуравий масалаларни қандай ифода этганлигига қараб баҳоланарди; сиёсатдан, мафкурадан холи «соф лирика» ҳаётдан, ҳаёт ҳақиқатидан чекиниш, шоирнинг ўз қалби қобиғига давоми…
Рус адиблари орасида: «Биз ҳаммамиз Гоголнинг шинелидан чиққанмиз», деган ибора бор. Шу гапни «ўзбекчалаштирсак», ўтган асрнинг 60-йилларида адабиётга кириб келган авлод шоирлари «биз Ғафур Ғуломнинг, адиблар эса биз Ойбекнинг, Абдулла Қаҳҳорнинг тўнидан чиққанмиз», деса муболаға бўлмайди. Сабаби, биз — уруш давоми…
Дадам билан кўпроқ мулоқотда бўлган йилларимиз дадамнинг ишсиз юрган кезларига тўғри келади. Биз у кезларда фармацевтика институтига қарашли Чехов кўчасининг бурчагидаги уйда турардик. Дадам ишдан, Ёзувчилар уюшмасидан ҳайдалган кезлар, ойимлар бўлса ишга тикланганликлари сабабли бу уйни ойимларга беришган эди. Ойимлар давоми…
Ўзбекистон Фанлар академияси Тил ва адабиёт институтининг Ўзбек адабиёти тарихи бўлими 1986 йилдан бошлаб “Навоий энциклопедияси”ни яратишга киришди. “Навоий энциклопедияси”ни яратиш ўзбек ва бошқа кўпгина туркий халқлар адабиёти ривожида муҳим роль ўйнаган улуғ шоир ва мутафаккир, ўзбек адабиёти ва адабий давоми…
Алишер Навоий ижоди миллатнинг тарбиясида улкан бир мактабдир. Шундай бир мактабки, миллатнинг ўтмишини ҳам, ҳозирини ҳам, келажагини ҳам усиз тасаввур қилиб бўлмайди. Чунки Навоий ўзигача бўлган Шарқ илм-фани ва Шарқ маданиятида акс-садо топган жаҳон маънавияти ва маърифатини атрофлича ўрганиб, ундан давоми…