Наим Каримов. Гумон ва имон

Шўро давлати нафақат ХХ асрнинг 30-50-йилларида, балки ташкил топган илк кезларданоқ миллий республикаларда, жумладан, Ўзбекистонда мустамлакачилик сиёсатини олиб бориб, “аксилинқилобчи”, “миллатчи”, “босмачи”, “зараркунанда” деган айблар билан ўн минглаб ватандошларимизни қириб ташлади. Зулмга қарши бош кўтарган ватанпарвар, эркпарвар ўғлонлар “халқ душмани”га давоми…

Давронбек Тожиалиев. Миллий маълумот макони манзаралари (2022)

Мақсаду маслак Мен ўзбек интернет маконида илк иморат қурганларданман десам, ўқувчилар мақтанчоқликка йўймасинлар. 2000-йилларнинг аввалида кўпчилик интернет тараққиётини бу кунлардек тасаввур қилмас эди. Тармоқ нархи жуда қимматлиги боис Ўзбекистонда интернетдан фойдаланиш кам сонли кишиларгагина насиб қилган завқли машғулот эди. Бутунжаҳон давоми…

Баҳодир Қобул. Авлодлар таънасига қолмайлик (1991)

Бу (турк)ларга яқин бўлиш учун энг асосий йўл уларнинг тилларида сўзлашишдир, чунки улар бу тилда сўзлашувчиларга яхши қулоқ соладилар, ўзларини яқин тутадилар, уларга зарар бермайдилар. Ҳатто ўз паноҳида турган бошқаларнинг гуноҳларини хам кечиб юборадилар. Маҳмуд Кошғарий. 1 Тилимиз учинчи бор давоми…

Аҳмаджон Мелибоев. “Дадангмасман, Неъмат акангман…”

Ёқимли нутқ инсоннинг қиёси йўқ маънавий бойлиги, жавоҳирлар тўла сандиғи. Яхши сўз, яхши хабар кўнгилга қувонч бахш этади, юракка мойдек ёқади, шифобахш малҳамдек таъсир қилади. Халқимизда тилга доимо эътиборли бўлиш, ҳар сўз, ҳар иборани етти ўйлаб гапириш, қисқа сўзлаш, муомала давоми…

Тоҳир Малик. Миллий мотам куни (1991)

Ҳазрат мир Алишер Навоий беназир ва бебаҳо «Хамса» асарларини ёзиб тугатиб, Ҳусайн Бойқарога тақдим этганларида, подшоҳ шоирга таъзим қилиб: «Сиз менинг пиримсиз», деб, сўнг оқ отга ўтқизиб, ўзлари узангидан ушлаган ҳолда пиёда юриб Ҳирот кўчаларини айлантирган эканлар. Мен бу ҳолни давоми…

Фатхулла Эргашев. Озод Шарафиддинов кутубхонаси

Қадим маданиятлар юрти бўлган Ўзбекистон диёри дунёга кўплаб ўз соҳасининг билимдон алломаларини етказиб берган. Маълумки, аждодларимиз бағрикенг, адолатли, тафаккури кучли инсонларни уммонга ўхшатганлар. Чексиз уммонга қарасангиз, унинг улуғворлиги-ю залвори сизга ҳам кўчиб, Яратгандан ўзга ҳеч қандай куч уни тўхтата олмаслигига давоми…

Яшар Қосим. Олис изтироб тафти (1991)

(Шеърият ва қатли ом хусусида ўйлар) Биринчи мақола Йўқ, мен у чоғларда на ўзга осмон На ўзга қанотни билгандим паноҳ. Халқим, бахтга қарши, бўларкан гирён, Мен ҳам халқим ила бирга чекдим оҳ. Анна Ахматова «Марсия». XX асрнинг атамаси кўп. Бироқ, давоми…

Салоҳиддин Мамажонов. Ҳамза диндор бўлганми? (1990)

Бу мавзу — ҳамзашуносликда атайин бир четга суриб қўйилган масаладир. Тўғрироғи, тадқиқотчилар Ҳамзанинг динга бўлган муносабатига деярли бир томонлама ёндошдилар. Яъни Ҳамза диннинг ашаддий душмани эди ва бутун ижоди давомида динга қарши фаол кураш олиб борди, дейилган фикр-ақида оммага қайта-қайта давоми…

Сабоҳат Азимжонова. Гулбаданбегим (1990)

«Ҳумоюннома» XVI асрда Бобурнинг набираси Акбаршоҳ даврида Ҳиндистонда Заҳириддин Бобурнинг қизи Гулбаданбегим томонидан ёзилган. Гулбаданбегимнинг ёзишича, Акбаршоҳ ўз даври тарихини абадийлаштариш мақсадида замонафнинг ҳамма олимларига, қариндош-уруғлари ва амирларга мурожаат қилиб: «Бобур подшоҳ ва Ҳумоюн подшоҳ даври ҳақида ниманики билсангиз ёзинг», давоми…

Худойберди Дониёров. «Ўзбек» сўзининг келиб чиқиши (1990)

Маълумки, Совет ҳокимияти йилларида СССР халқларининг тарихини ўрганиш соҳасида анчагина ишлар қилинди. Лекин булар кўпроқ маълум бир қолипга солинган ҳолда олиб борилди. Натижада СССРдаги ҳар бир халқнинг ўз тарихини чуқур ўрганиши ўрнига кўпгина чалкашликларга йўл қўйилди. Баъзан эса, масалан, Ўзбекистоннинг давоми…