Tog‘ay Murod o‘z qissalarida Surxon vohasnning okko‘ngil, tanti va mard chavandozlari hayotini, mirishkor bog‘bonlariyu chevar pillakorlari mehnatini, ularning muhabbat deb atalmish ko‘ngil qo‘shiqlarini o‘ziga xos zavqu shavq, nafis badiiy tilda tarannum etadi.