(Ўрта асрлар, таржимаи ҳоли номаълум)

Эй, сиз – мансабларга ўч биродарлар,
Эртанги кун ҳақда ўйлангиз, ахир!
Худди қум ўйнаган бир ёш боладек,
Нафсу мансабларга асирсиз ҳозир.
Эрта қуёш ботар умр осмонида –
Жавоб беражаксиз ҳисоб онида…

* * *

Мовий булутларда кезадирсан сен;
Мен учун оппоқ қор – баридан роҳат.
Мансабу бойлик деб тўзадирсан сен;
Қашшоқлик ва сукут – менга ҳаловат.
Устимдан куласан – мансаб яйратган,
Сенинг устиндан-чи, кулар Яратган.

* * *

Менинг ота-онам ер ва самодир,
Табиат иффати – менинг аёлим;
Чўққилар, дарёлар менга биродар;
Шамол билан ойдир дўсти ҳалолим.
Ўлгунча содиқман ушбу ҳаётга,
Шукр айлаб барчасин яратган зотга…

Рус тилидан Карим Баҳриев таржимаси