Бесик Харанаули (1939)

Бесик Силибистрович Харанаули (ბესიკ სილიბისტროს ძე ხარანაული) ― грузин ёзувчиси ва шоир, 2010 йили адабиёт бўйича Нобель мукофотига номзод бўлган.

МУҲАББАТ

Бугун тунда келдим қошингга,
аммо сен уйингда йўқ эдинг,
уйинг ҳам йўқ эди шаҳарда
ва йўқ эди ер юзида
сен бор шаҳар ҳам.

* * *

Қарсиллаб ёпилди эшик,
кетдилар,
уларнинг изидан интилган
нигоҳим қопида қисилиб қолди.
Қирқдилар яйноқ нурни
Ва қолдирдилар бунда
олис хотиралар-ла чулғанган
инсоннинг ғамгин юзини.
Уни ҳам олиб кетсалар эди.
Харобага айланди,
нега керак энди у менга!

* * *

О, агар-да уддаласам эди, аввалгидек
Ўзим билан ўзим ёлғиз қолишни!..
Нечун мен деворларни тўлдирдим чеҳралар билан!..
Ўз уйимда тасодифий меҳмон кабиман.
Сезяпманки, мен бу ернинг эгасимасман.

* * *

Сен фақат бор бўл –
Ҳаётга қўйиб бер қолганини.
Ва сенсиз ҳам
ғижирлайди эшигинг сенинг.
Агар кимнидир кутаётган бўлсанг
сен минг бора эшитасан
олис кутилган қадамлар товушини.
Агар ёлғизлик жонингга тегса,
ташқарига чиқ –
минг бора эшитасан
исмингни айтиб чорлашаётганини.

Агар аёлни соғинсанг,
кут – у сени излаб топади.
Сен фақат бор бўл,
Ҳаётга қўйиб бер қолганини.

* * *

Мен кўзларимни юмаман
ва ухлайман ширин рўё билан,
негаки сени асир оламан тушларимда,
ёпаман оҳиста киприкларимни…
Саҳарда эса
кўзёшларим сенга эшикни очар,
сен эса яна шундай учиб кетасан…

* * *

Дақиқалар бор –
қаро тун аро
бирдан эшитасан
қандайдир товушларни…
Ва ўзингни йўқотасан,
тушунолмайсан
улар сенга эслатар:
болаликда хотирага муҳрланган
туёқлар тасур-тусурини,
қўрқувни, дарахтлар барглари-ла
шовқин солган
ёки аёл пошнасининг сирли овозини,
талабалик йилларининг қийноқларини.
Дақиқалар бор,
тун зимнида
бирдан эшитасан
қандайдир товушларни…
Фақат кечикиброқ
қийналиб англайсан –
юраги ураётганини Ернинг!

ИЗҲОРСИЗЛИК

Иккимизнинг уйимиз аро
ўсган эди азим чинор
эрта баҳордан
кеч кузгача
унинг қалин барглари
беркитган эди
деразангни менинг
деразамдан.
Ва шунинг-чун
қиш кунлари
узилиб тушган
ҳар бир баргда
сенга ёзган эдим
сўзсиз мактубларимни.

ПАРАФРАЗА

Ўз-ўзини тасвирлай олса кимки,
қурби етар олам тавсифига.

Кимсаки ер қаъри-ю
само гумбази теранлигини,
баланд чўққилар
ва ҳатто буғдой донини ҳам
ўша меъёр – фақат ўзидан
танлаб олади.

Рус тилидан Даврон Ражаб таржимаси