O‘n olti kishi sig‘adigan yuk mashinasida biz yigirma besh kishi tiqilishib zo‘rg‘a o‘tirar edik. Son-sanoqsiz qirlar, o‘ydim-chuqur joylar va tik kesib o‘tgan muyulishlardan qanchadan-qanchasini bosib o‘tgan eski mashina zo‘rg‘a yurib borardi. Vintlari ham, g‘ildiraklari ham, hammasi bo‘g‘iq tovush bilan xirillar, davomi…

Ko‘r ayol sariq rangli dang‘illama imoratning eshigi oldida ashula aytganday qilib, xayr so‘rardi. Uning yonginasidagi trotuarda sho‘rlab, yog‘i chiqib ketgan do‘ppi kiygan olti yashar o‘g‘li, Bo‘g‘ozichi, Yenija va Bafra Madan papiroslarining gilzalarini terib o‘ynardi. U asfaltga katta doira chizar, ichiga davomi…

Odam, kitoblarini sotishga ahd qildi. Butun kecha krovatida ag‘anab chiqdi. Hech uyqusi kelmadi. «Kitob sotish!» Ko‘ngli g‘ash bo‘lib, nihoyat soat uchlarga borib uxlay oldi. Ertalab turganda ikki chakkasi zirqirardi. Tashqariga chiqdi. Yuz-qo‘lini yuvdi. «Lekin kitob sotish!..» Chakkadagi og‘riq hamon bosilmasdi. davomi…

Shanba kuni edi. Metall buyumlar fabrikasi ertagi dam olish kuniga hozirlik ko‘rayotgan edi. Fabrika ishchilarining soni bir yuz ellik bo‘lib, saksontasi o‘n to‘rt-o‘n olti yoshlik o‘spirinlar. Shulardan yigirmaga yaqini press mashinasida ishlaydi. Kiyim boshlari juldur-juldur. Bo‘y hamda kiyinishlarida ortiqcha farq davomi…

Injuning otasini fabrikadan haydab yuborishdi. U master oldida ta’zim qilib egilib-bukilishni xohlamadi. Izzat-nafsini suygan kishilarni ishonchli odam deb o‘ylab, bo‘ladimi? U bir necha kungacha ish axtarib davlat, aktsiya shirkatlari, xususiy idora va korxonalarga rosa qatnadi, lekin hech narsa chiqmadi. Biron davomi…

Qamoqxonada, G‘olib ismli yosh bir qorovulimiz bor edi. Kunning har soatida, hibsxonaning qayerida bo‘lsa bo‘lsin, qo‘lida oyna-yu, taroq, sochlarini tarardi. Soch moyidan yaltiragan sarg‘ich sochlari to‘lqinlanib turardi. Unda umuman, uyatchan bir hol — konservatoriya o‘quvchisi qiyofasi bor edi. Bir harbiy davomi…

Ayyub ko‘rfazidan chiqqan kema Fanardan keyin Kasimposhshoga tomon yo‘l olgan edi hamki, ikkinchi darajali salonning sigara tutuni orasidan mayin bir tovush eshitildi: — Muhtaram yo‘lovchilar, diqqat eting! Yetti-sakkiz yoshlarga kirgan jajjigina qizcha salonning iflos poliga kaftlarini tirab oyog‘ini osmonga ko‘tarib davomi…

Istambulda bahor bo‘lmaydi!Istambulda olti oy qish, olti oy yoz bo‘ladi. Bahor — bu qishga uloqib kirgan yoz zarrasi bo‘lsada, ajabtovur yorug‘lik hamda iliqlikka ega. U xuddi chaqindek qish zulmatini parchalab, qor pardasini supurib tashlaydi, lahzalik baxti evaziga qishga o‘rin bo‘shatib davomi…

Vaqt allamahal bo‘lib qolgandi. Shift takkinasidagi birdan-bir lampochka xonani g‘ira-shira yoritardi. Oytan haftalik gazetaga berilgan reklamalarga tikilgan ko‘yi chorpoyada yotardi. U bosma satrlarga qanchalik tikilmasin, bari bir hech narsani ko‘rmas, holbuki, xuddi shu sahifada nomining o‘ziyoq qizlarning yuragini orziqtirib yuboradigan davomi…

Injuning otasi uyga xuddi bir xum tilla topib olgan kishidek ko‘tarinki kayfiyatda kirib keldi: – Mana buni olib qo‘y, xotin! Biror tayin yerga qo‘yib qo‘y. «Qarzing mingdan oshdimi, har kun tovuq ye!» deyishgan qadimgilar, – dedi. Ayol lotereya chiptasiga hayrat davomi…