Ўн олти киши сиғадиган юк машинасида биз йигирма беш киши тиқилишиб зўрға ўтирар эдик. Сон-саноқсиз қирлар, ўйдим-чуқур жойлар ва тик кесиб ўтган муюлишлардан қанчадан-қанчасини босиб ўтган эски машина зўрға юриб борарди. Винтлари ҳам, ғилдираклари ҳам, ҳаммаси бўғиқ товуш билан хириллар, давоми…

Кўр аёл сариқ рангли данғиллама иморатнинг эшиги олдида ашула айтгандай қилиб, хайр сўрарди. Унинг ёнгинасидаги тротуарда шўрлаб, ёғи чиқиб кетган дўппи кийган олти яшар ўғли, Бўғозичи, Енижа ва Бафра Мадан папиросларининг гильзаларини териб ўйнарди. У асфальтга катта доира чизар, ичига давоми…

Одам, китобларини сотишга аҳд қилди. Бутун кеча кроватида ағанаб чиқди. Ҳеч уйқуси келмади. «Китоб сотиш!» Кўнгли ғаш бўлиб, ниҳоят соат учларга бориб ухлай олди. Эрталаб турганда икки чаккаси зирқирарди. Ташқарига чиқди. Юз-қўлини ювди. «Лекин китоб сотиш!..» Чаккадаги оғриқ ҳамон босилмасди. давоми…

Шанба куни эди. Металл буюмлар фабрикаси эртаги дам олиш кунига ҳозирлик кўраётган эди. Фабрика ишчиларининг сони бир юз эллик бўлиб, саксонтаси ўн тўрт-ўн олти ёшлик ўспиринлар. Шулардан йигирмага яқини пресс машинасида ишлайди. Кийим бошлари жулдур-жулдур. Бўй ҳамда кийинишларида ортиқча фарқ давоми…

Инжунинг отасини фабрикадан ҳайдаб юборишди. У мастер олдида таъзим қилиб эгилиб-букилишни хоҳламади. Иззат-нафсини суйган кишиларни ишончли одам деб ўйлаб, бўладими? У бир неча кунгача иш ахтариб давлат, акция ширкатлари, хусусий идора ва корхоналарга роса қатнади, лекин ҳеч нарса чиқмади. Бирон давоми…

Қамоқхонада, Ғолиб исмли ёш бир қоровулимиз бор эди. Куннинг ҳар соатида, ҳибсхонанинг қаерида бўлса бўлсин, қўлида ойна-ю, тароқ, сочларини тарарди. Соч мойидан ялтираган сарғич сочлари тўлқинланиб турарди. Унда умуман, уятчан бир ҳол — консерватория ўқувчиси қиёфаси бор эди. Бир ҳарбий давоми…

Айюб кўрфазидан чиққан кема Фанардан кейин Касимпошшога томон йўл олган эди ҳамки, иккинчи даражали салоннинг сигара тутуни орасидан майин бир товуш эшитилди: — Муҳтарам йўловчилар, диққат этинг! Етти-саккиз ёшларга кирган жажжигина қизча салоннинг ифлос полига кафтларини тираб оёғини осмонга кўтариб давоми…

Истамбулда баҳор бўлмайди!Истамбулда олти ой қиш, олти ой ёз бўлади. Баҳор — бу қишга улоқиб кирган ёз зарраси бўлсада, ажабтовур ёруғлик ҳамда илиқликка эга. У худди чақиндек қиш зулматини парчалаб, қор пардасини супуриб ташлайди, лаҳзалик бахти эвазига қишга ўрин бўшатиб давоми…

Вақт алламаҳал бўлиб қолганди. Шифт таккинасидаги бирдан-бир лампочка хонани ғира-шира ёритарди. Ойтан ҳафталик газетага берилган рекламаларга тикилган кўйи чорпояда ётарди. У босма сатрларга қанчалик тикилмасин, бари бир ҳеч нарсани кўрмас, ҳолбуки, худди шу саҳифада номининг ўзиёқ қизларнинг юрагини орзиқтириб юборадиган давоми…

Инжунинг отаси уйга худди бир хум тилла топиб олган кишидек кўтаринки кайфиятда кириб келди: – Мана буни олиб қўй, хотин! Бирор тайин ерга қўйиб қўй. «Қарзинг мингдан ошдими, ҳар кун товуқ е!» дейишган қадимгилар, – деди. Аёл лотерея чиптасига ҳайрат давоми…