Исаакян Аветик Саакович [1875.19(31).10, Казарапат – 1957.17.10, Ереван] — арман шоири. Арманистон Фанлар академияси академиги (1943). Семинарияда ўқиган (1889—92). 1911—36 йилда чет элда яшаган. Арманистон Ёзувчилар уюшмаси бошқаруви раиси (1946—57).
Дастлабки шеър ва достонларида ижтимоий зулмга қарши курашган халқ қаҳрамонлари мадҳ этилган, инсон тақдири, келажаги ҳақидаги фикрлар баён этилган («Қўшиқлар ва жароҳатлар», 1897; «Абул Аъло ал-Маъаррий», 1909—11 ва б.). «Сасма Мгер» достони (1919, 1937 йилда қайта ишланган) арман халқ эпоси «Сосунли Довуд» мавзуси асосида яратилган.
«Бизнинг тарихчиларимиз ва бизнинг гусанлар» (1939), «Ватанимга» (1940), «Арман меъморчилиги» (1942) ва бошқа туркум шеърлари машҳур. 2-жаҳон уруши йилларида ёзган жанговар руҳдаги шеърлари («Қалбим менинг тоғлар чўққисида», 1941; «Улуғ ғалаба куни» 1945 ва б.) халқ қўшиқларига айланган.
Айрим асарлари («Поэма ва шеърлар», 1961; «Абул Аъло ал-Маъаррий», 1976) ўзбек тилига таржима қилинган.
Озиб-тўзиган, жулдиргина кийинган сағир болакай муҳташам бир уйнинг деворига суяниб ўтирган кўйи ўтиб-қайтаётган йўловчиларга кир-чир қўлларини чўзиб, тиланаётганди. Бу митти бояқишгинанинг ёнидан ўтиб кетаётган одамларнинг бирортаси қиё боқмас, унинг зорланиб садақа сўраётганига ҳеч ким парво ҳам қилмасди. Болакай уззукун лоқайд, давоми…
– Қалбимизнинг ўз мантиғи бор, бу мантиқ одамнинг ақлини лол қолдиради,-деганди бир куни италиялик дўстим. – Ҳа, чиндан ҳам кишини ҳайратлантирадиган бу нарса шу қадар «ўжарки», ёлғиз қалбни тан олади, аммо унинг туб моҳиятига етиш мушкул. Негаки, қалб мантиғининг қонун-қоидалари давоми…