Anton Chexov jahon adabiyotida nufuzli o‘ringa ega. Uning qanday yozuvchiligini asarlari aytib turibdi. Buyuk adib shaxs sifatida ham o‘rnak bo‘larli fazilatlarga ega edi. Bu o‘rinda yozuvchi qalamiga mansub bir xatga e’tibor qaratmoqchimiz. Chexovning akasi Nikolay iste’dodli rassom edi. Biroq qat’iyatsizligi, davomi…
Yo‘l yamonu yaxshisidan yema g‘am, Bismilloh, degilu qo‘yg‘il qadam. Alisher Navoiy She’rga, adabiyotga qachon ishqim tushib, qachondan qog‘oz tirnay boshlaganim yodimda yo‘q. Lekin shunisi aniq esimdaki, shoirlik havasiga esh bo‘lib Toshkentda o‘qish «qarori» ham yuragimga qattiq o‘rnashgan edi. To‘qqizinchi sinfdaligimda davomi…
«Ellik yilda el yangi, qirq yilda qozon yangi» deganlari rost ekan. Qirq yil burun qozon-tovoq Xadcha kampirning izmida edi, endi bo‘lsa, manavi ikki xomkalla kelinga o‘tgan. Shular nima qaynatsa, shuni ichasan. Boshqa tansiqroq taom tusasang yo masalliq, yo ta’m yetishmaydi. davomi…
Abdulla Qodiriyning «O‘tgan kunlar»ida qalamga olingan davrni «tariximizning eng qora, kirlik kunlari» deya ta’riflagani ma’lumu mashhur. Hukmga shoshgan odam romanda tasvirlangan «keyingi xon zamonlari»ning bunday ta’riflanishida adibning «zamonasozlik» qilgani yoxud «sho‘ro mafkurasi ta’sirini» ko‘rsa, ehtimol. Holbuki, bunda na zamonasozlik, na sho‘ro mafkurasi ta’siri davomi…
«Yuz marta eshitgandan, bir marta ko‘rgan yaxshi», degan maqol faqat insongagina qaratilgan emas. U ko‘rishning ko‘pgina tirik mavjudotlar uchun beqiyos ahamiyatga molik ekanligini ifoda etadi. Shuning uchun hatto ko‘zga ega bo‘lmaganlar ham qandaydir «ko‘ruvchi» organlarga ega. Masalan, yomg‘ir chuvalchanglari terisining davomi…
Kompyuterda nimadir yozib o‘tirgan edim, tashqarida tez-tez bosilayotgan qadam tovushi eshitildi. Shartta turib, ko‘p qavatli uyning ikkinchi qavati derazasidan tashqariga qaradim. Pastda esa qayoqqadir shoshgancha Men ketib borar edi. Badanim jimirlab ketdi, aslida, qaysi biri haqiqiy Menman?! Bu dunyoda bir davomi…
yoxud go‘zallik inkishofi Dunyoning go‘zalligi muhabbat bilan… Tangri Taolo ham jamiki borliqni muhabbat bilan yaratdi. Ularning ichida insoniy sevgi quyosh yanglig‘ har bir yurakda porlab, olamga munavvarlik ato etadi. Bu ishqning go‘zalligi, qadr-qimmatini biz haroratli so‘z vositasida, adabiyot orqali anglaymiz. davomi…
Adabiyotga vijdon ishi deb qaragandagina adib barkamol asarlar yaratishi, hayotning yangi-yangi qatlamlarini ochishi, tirik obrazlar kashf etishi mumkin. * * * Kitobdan birinchi maqsad – odamni shaxs sifatida shakllantirish. * * * Kitob millatning ko‘zini ochishi kerak. Ko‘zi ochiq odam davomi…
Deraza ortidagi ayol Yer endi ko‘klayotgandi… Yangi kelinchak ham bitta tuqqandan keyin shu uy endi maniki ekan deb ishonarkan. Ungacha yegani porimay, ko‘ngli alag‘da yurarmish… Tongniyam, tog‘niyam tumshug‘i uyulganday. Oyqorning oy suratlig‘ qorining qovog‘idan ham qor yog‘adi. Hovlidagi daraxtlar ham shirdayishib serraygancha bir-biriga qosh chimirganday. Et bo‘lib etday, yot bo‘lib yotday emas. davomi…
Men universitetning g‘isht devori yoqalab borib, maktab binosining qarshisidan chiqib qoldim. Maktab hovlisi ensiz taxta panjara bilan o‘ralgandi. Gullari to‘kilib bitgan sakuraning qoramtir shoxlari ostidagi qurib-qovjiragan o‘t-o‘lan orasidan chirillagan ovoz eshitilardi. Men qadamimni sekinlashtirib, nafas chiqarmay quloq sola boshladim. So‘ngra davomi…