Xotinim Shirli ikkimiz juma kunlari kechki ovqatni doim onamnikida, Broiksda yeymiz. Juma men uchun har tomonlama qulay, chunki shanba dam olish kunim. (Men politsiyada, qotilliklarni tergov qilish bo‘limida ishlayman). Lekin o‘n sakkizinchi dekabr jumaga to‘g‘ri kelmasa ham biz onamnikiga boramiz, davomi…
Xonasining eshigini kimdir taqillatmay qo‘qqisdan ochdi-yu, xayol surib o‘tirgan Lidj Beylining kapalagi uchib, qo‘lidagi trubkasini polga tushirib yubordi. U betakalluf mehmonni koyimoqchi bo‘luvdi, kim kelganini ko‘rib egilib trubkasini olishniyam unutdi. – Deniyel Oliv! Ko‘zlarimga ishonmayman, o‘zingizmisiz? – Ha, bu menman, davomi…
Muzofotning ko‘hna markazidagi ko‘p yillik ilmiy-adabiy kengash soat beshlarda jamuljam bo‘ldi. Adabiyot nazariyasi professori, o‘zining ta’biricha, Nunes de Arse va don Ramon Kampoamorning yaqin do‘sti Don Servando jussasining to‘rtdan uch qismini astagina kresloning suyanchig‘iga qo‘ydi, Tronkoso notarial idorasining shirinsuhan kotibi davomi…
U teridan tikilgan kamzulining yoqasini ko‘tarib politsiya mashinasida o‘tirar, qop-qora kamzulning tugmalari kumush rangda tovlanardi. U o‘n yetti yoshda edi. Tim qora, hurpaygan sochlari yelkasigacha tushgan. U qaddi-qomati kelishgan yigit ekanini o‘zi ham bilar, shuning uchun boshini tik tutib yurardi. davomi…
1861 yil esdaligi Glanlar oilasi bedarak ketgan leytenant Tomas Glan xususida ro‘znomalarda ko‘p e’lon berib, so‘rab-surishtirishlariga qaramay, undan biron-bir xabar bo‘lmadi; u qazo qilgani, hatto qanday ahvolda o‘lganidan ham men yaxshigina voqif edim. Ochig‘i, oilasidagilarning behuda bir qat’iylik bilan uni davomi…