Умберто Эко. Қадрдон набирам, ўқиб ёд ол!

Қадрдон набирам! Мен, рождество муносабати билан ёзилган ушбу мактубимни Де Амичис[1] кайфиятидаги сингари ўта насиҳатомуз тарзда яқинларимизга ҳамда шу каби яна бошқа нарсаларга зўраки муҳаббат уйғотсин деб йўллаётганим йўқ. Сен буни эшитиб ҳам ўтирмас эдинг (сен энди катта бўлдинг, мен давоми…

Қудрат Дўстмуҳаммад. Юқумли кулгу

(“Аския” картинаси ҳақида) Кулгу ҳам одамдан одамга юқар экан. Бировнинг самимий, ўзини унутиб, баралла кулганини эшитсангиз ёки кўрсангиз, кулгининг сабабини билмасангиз ҳам, беихтиёр кулиб юборасиз. Бунда сиз кулаётган одамнинг ҳолатидан завқланган бўласиз.“Аския” деб номланган картинамизда ана шунақа кулгу муҳрланган. Дала-ҳовлисига давоми…

Қудрат Дўстмуҳаммад. Ҳайратнинг юз-кўзи

(Болалар портрети ҳақида) Болаларнинг улкан шоири Корней Чуковскийнинг “От двух до пяти” номли китоби бор, 1957 йилда Москвадаги “Детгиз”да ўн иккинчи марта чоп этилган. Унда 2 ёшдан 5 ёшгача бўлган “файласуфлар”нинг ажойиб гаплари тўпланган. Биронтаси ҳам ўйлаб топилган эмас, уларни давоми…

Александр Куприн. Паганини скрипкаси (ҳикоя)

Венециялик буюк скрипкачи ва бастакор Никколо Паганини сеҳр-ли скрипка эвазига Иблисга иймонини сотганлиги ҳақидаги ривоятни ким ҳам билмайди? Ҳаттоки ҳамма нарсадан шубҳаланувчи, даҳрий ва ҳажвчи бўлган атоқли шоир Ҳенрих Ҳейне ҳам бу афсонага ишонган. Лекин бу келишувда ким ютиб чиққанлиги давоми…

Александр Куприн. Тунги бинафша (ҳикоя)

Россиянинг ўрта минтақаларидаги нам ботқоқликларда фақат тунда очиладиган ажойиб гул бўлиб, кеч кирганда ёқимли, муаттар ҳид таратади. Агар уни узиб олиб сувга солиб қўйилса, эрталаб нохуш ва бадбўй ис чиқаради. У оддий бинафша турларидан эмас. Дидсиз далаҳовли эгалари ва зиёли давоми…

Наим Каримов. Буюк тилшунос олим

“У феноменал қобилиятли олим эди: жанубий хитойчадан шимолий хитойчага таржима қилар, барча Европа тилларини, Эрон тилини, ҳиндуни, барча туркий тилларни, фин тилларини биларди. Биринчи жаҳон уруши йилларида Евгений Дмитриевич Ташқи ишлар нозирлигида хизмат қилиб, махфий ҳужжатлар сақланишига алоқадор бўлган. Февраль давоми…

Абдулла Қодирий. «Ўткан кунлар» ҳам «Ўткан кунлар» танқиди устида баъзи изоҳлар (1929)

Меним «Ўткан кунлар»им тўғрисида Сотти Ҳусайннинг[1] катта танқиди босилиб, яқинда тамом бўлдиким, бу муҳтарам «Шарқ ҳақиқати» ўқуғучиларининг маълумидир. Ижтимоий ёш олимимиз С. Ҳусайн ўзининг кўб вақтини сарф қилиб, танқидчилиқ бобидағи бирмунча нуқсонларимизни тўлдурушқа буюк жасорат ва ғайрат кўрсатдиким, бунинг учун давоми…

Абдулла Қодирий. Ўқуш — ўрганиш (1936)

Майда ҳикоялар ёзганда сўзни қандай тежаш керак Майда ҳикоялар устаси Чехов сўз тўғрисиға келганда ҳаддан ташқари хасис, ортиқча сўзлар сарф қилиш у ёқда турсин, керакликларидан ҳам мумкин қадар юлишга ҳаракат қилади. Ўзи айтади: «Майда ҳикоялар ёзганда сўзни ортиқча исроф қилғандан давоми…

Назир Тўрақулов. Ўзбек қариндошларимизнинг диққатларига (1922)

Отанг боласи бўлма, одам боласи бўл. «Оқ жўл» газетасининг ўткан нўмирларининг уч-тўртида Сирдарё-Еттисув музофотларининг Қозоқистонға муносабати ҳақида мақолалар босилиб эди. «Ўйиндан ўт чиқар» дегандай бу мақолалардаги бир-икки қўпол иборалар ўзбек ёшларининг нафсига тегиб кетканда ўйланмаған, кутулмаган жойдан маюсият пайдо бўлган. давоми…

Абдулла Авлоний. Саное нафиса (1922)

Инсон болалари энг эски замонларда йиртқич ҳайвонлардан ўзларини сақламоқ учун тоғ тешукларида, ғор (моғора)ларда яшаган вақтларида тинч ётмаганлар, жим турмаганлар. Секин-секин тоғ тешукларидан бошларини чиқариб, табиатнинг ясаган ва ўсдирган, вужудга чиқарган жонлиқ ва жонсиз нарсаларини синчиклаб текшириб қарай бошлаганлар. Кўнгилларига давоми…