Qishloqning kun chiqar tomonidagi hovlining loysuvoq, pastqam imoratlari uni o‘rab olgan o‘riklar orasidan ko‘zga tashlanib turadi. Bu yer hamisha sokin. Qishloqning asosiy to‘pari bu yerdan bir chaqirimcha narida, son-sanoqsiz dov-daraxt ichra ko‘rkam bo‘lib ko‘zga tashlanadi. Zoir amaki uzoqdan qaraganda kimsasizdek, davomi…
ustoz sharofati bilan Navbatdagi ishxonamda yarim yilcha ishlab, bir joyda mana olti oydirki muqim ishlayotganimdan maqtanishni boshlab yuborgan kezlarimda bir yigitni ishga olishdi. Albatta, kimni ishga olish yoki pattasini qo‘liga tutqazishni birov mendan so‘rarmidi. Dastlab bu yigit menga yoqmadi. Sap-sariq, davomi…
Bir zamonda katta bir soy bo‘yida kichkina bir uy bo‘lar ekan. Bu uyda chol, uning Zumrad degan qizi, o‘gay ona va uning Qimmat degan arzanda qizi turar ekanlar. Kampirning Zumradni ko‘rgani ko‘zi, otgani o‘qi yo‘q ekan. U hadeb qizni urib, davomi…
Uch og‘a-ini ovga chiqibdi. Qosh qoraygach, bir o‘rmonzorga kelib yotishmoqchi bo‘lishibdi. Birinchi kun kechasi katta akasi poyloqchilik qilibdi. Yarim kechadan so‘ng uxlab qolibdi, qozondagi ovqatni kimdir yeb ketibdi. O‘rtancha og‘asi poyloqchilik qilgan kechada ham shu hodisa takror-lanibdi. Uchinchi kuni kechasi davomi…
Qadim zamonda bir qishloqda bir yigit bor ekan. Unga To‘g‘riboy deb nom bergan ekanlar. Uning bittagina ozg‘in otidan bo‘lak narsasi yo‘q ekan. Bora-bora qishloqda ish topilmaydigan bo‘lib, uning ahvoli og‘irlashibdi. Oti bilan mardikor ishlashga ikkinchi bir tomonga jo‘nab ketib-di. Yo‘l davomi…
Zamonlarning zamonida, qadimal ayyomda bir zolim podshoh bor ekan. Podshohning bir qizi bor ekan, oti Malikai Husnobod ekan. Onasi bir kambag‘alning qizi ekan. Sohibjamolligi haddan ziyoda, oy desa og‘zi bor, kun desa ko‘zi bor, shaq-shaqayi jamoli o‘n to‘rt kechali oyni davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir zamonda Qilich botir degan bir polvon bor ekan. Kunlardan bir kun Qilich botir safarga chiqibdi. Bir necha kun yurgandan keyin bir odamga duch kelibdi.Bu odam Qilich botirga:— Yo‘l bo‘lsin, og‘ayni,— debdi, Qilich botir davomi…
Bir necha yuz asrlar ilgari Turkman mamlakatida bir shoh bo‘lgan ekan. Shohning ikki o‘g‘li bo‘lib, birining oti Momir, ikkinchisining oti Somir ekan. Shoh har ikki o‘g‘lini ham benihoya yaxshi ko‘rar va cheksiz muhabbat bilan tarbiyalar ekan. Nomdor qahramonlar har ikkisiga davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir zamonlarda Misr mamlakatida bir podsho o‘tgan ekan. Uning otini Abdulaziz shoh der ekanlar. Shohning Abdukarim degan vaziri ham bor ekan. Abdulaziz shoh bilan Abdukarim vazir juda inoq ekanlar.Ular yoshlikda madrasada birga o‘qishgan, ayniqsa, davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, o‘tgan zamonda bir podsho bor ekan. Uning bir qizi bor ekan. Nihoyatda sohibjamol, go‘zallikda tengi yo‘q, aqlli, hushyor qiz ekan. Uni kim bir marta ko‘rsa, yana bir ko‘rsam, deb orzu qilar ekan. Oti ham davomi…