G‘ulom Dastagir Panjshiriy – afg‘onistonlik shoir. KURASh TARONASI Sher yigitlar elga yor xizmat bilan,Yashnagay mardum dili rag‘bat bilan. Mard yigitlar to‘lqini — mavji zamon,Yovga qarshi qo‘zg‘alur g‘ayrat bilan, Qancha hushyor bo‘lsa el, yurtdosh ulus,Do‘st bo‘lurmiz shuncha yurt, millat bilan. Xalq davomi…
Ridxa Zili – tunislik shoir. 1943 yili tug‘ilgan. * * * Chaqmoq chaqqanida agar yuvosh tortsangiz Vulqon portlashidan quchsa nogahon dahshat Tungi sokin ummon sizga yotday tuyulsa Qalbingizga oqib kirsa vulqon lavasi Achchiq sevgi sharobidan sarxush bo‘lsangiz Qushlar jonu jahdi davomi…
Mishigiyn Sedendorj – mo‘g‘ulistonlik shoir. MEN VA SENGA NE KERAK? Burgutga osmon kerak, Yam-yashil o‘tloq — otga, Bo‘z yerga suv-jon kerak, Do‘st kerak odamzotga. Men va senga ne kerak? Ko‘z bo‘lsa tiyrak bo‘lsa, Tuyg‘ular ziyrak bo‘lsa, Yana odam ko‘ksida Mehrli davomi…
Bu yigit bizning davramizga keyingi bir-ikki yil ichida qo‘shildi. Yurtdoshlik tuyg‘usimi yoki bir vaqtlari tuman gazetasida ishlaganini hisobga olibmi, kimdir uni davramizga yetaklab keldi. Bungacha men uni bir-ikki bor shaharda shaxsiy “Volga”sida yurganini ko‘rganman va oshnalarning biridan “Volga”ni kim olib davomi…
Bu voqeaga ancha bo‘ldi. Dam olish kunlarining birida “Damas” mashinamizga bolalarni olib, qishloqqa yo‘l oldik. Yerda qor bor edi.Qishloqda yashaydigan keksa ota-onamizni ziyorat qildik. Nabiralarini ko‘rib ular g‘oyatda xursand bo‘lishdi. Endigina tuqqan sigirning sut-qatig‘idan mazza qilib ichdik. Keyin qudamiznikiga o‘tib, davomi…
Shaharning eng katta magazinlaridan biri.Tog‘a-jiyan ikkinchi qavatni aylanib yurishibdi. – Manavi zo‘r ekan,sizga to‘g‘ri kep qolar? – Tog‘a jiyaniga jigar rang kamzul-shimni ko‘rsatdi.– O‘ziyam importniyga o‘xshaydi. Abdimurod kamzulning u yoq bu yog‘ini ag‘darib ko‘rdi.Asl matodan tikilgan, chet elniki.Shunaqasini anchadan beri davomi…
U maktabdan kech qaytdi. Ichkari uyda ust-boshini almashtirayotgan edi, momosi chaqirib qoldi. – Samad, hov Samad! – Hov-v! – Dovushing o‘chgir, tezroq chiqsang-chi. Samad shosha-pisha kiyinib chiqdi. – Ha, nima deysiz? Hovlida ipini uzib ketgan buzoq o‘ynoqlab yurar, kampir uni davomi…
Gohi-gohida dam olish kunlari zerikkanda “dom”imiz yonidagi choyxonaga chiqib turaman. Katta yo‘l yoqasidagi ariq bo‘yida, baland chinorlar tagida joylashgan bu “oromgoh” hamisha gavjum bo‘ladi. Ayniqsa, havo issiq va dim kunlari sharqirab oqayotgan ariqdagi suv taftingni olib, choy tanangni yayratadi.Choyxonachiga bir davomi…
G‘ulom Qodirovich ancha kech uyg‘ondi. Boshi lo‘qillab og‘rir, tomog‘i quruqshab qotib qolgandi. U og‘zida achchiq ta’mni sezdi. O‘rnidan turmoqchi bo‘lgan edi, boshi aylanib ketdi va gardanini yana yostiqqa qo‘yishga majbur bo‘ldi. Tomog‘i, ko‘kraklarida sim-sim og‘riq bor edi. Yutindi, shunda ichi davomi…
Qarshidan Toshkentga qatnaydigan yengil mashinalar bekatiga kelishimiz bilanoq bizni taksi haydovchilari o‘rab olishdi: “Toshkentgami?”, “Keling, benzinli mashina!”, “Bir kishi kerak, hoziroq jo‘naymiz!”, “Aytgan manzilingizga eltib qo‘yaman”, “O‘tirishingiz bilan yuramiz. Narxini kelishtiramiz!”. – Hoy, birodarlar! – dedim qo‘limni ko‘tarib, – bizning davomi…