Dabdurustdan onasidan tashvishli xat kelib qoldi. Qiziq, yaqindagina, bundan o‘n-o‘n besh kun oldingina onasidan xat olgan va shu zahoti odatdagi duoyi salomga o‘n besh so‘m qo‘shib jo‘natgandi.Onasi o‘sha xatida odatdagiday, qishloqdagi so‘nggi yangiliklardan uni voqif etgan, ya’ni, Targ‘il sigirning bu davomi…
Bu hikoya dunyodagi eng oddiy hikoyalardan biri bo‘ladi. Chunki bu haqda — oddiy odamning kichina baxti haqida juda ko‘p yozilgan. Oddiyligi shundaki, bu hikoyada aytarli arzigulik hodisalar ham ro‘y bermaydi, favqulodda qahramonliklar ham ko‘rsatilmaydi. Voqealar bir boshdan, an’anaviy tarzda hikoya davomi…
Biznikiga mana bunday borsa bo‘ladi: bozordan to‘g‘ri ketaverasiz, ketaverasiz, qarshingizdan bir tor ko‘cha chiqadi. O‘sha ko‘chaga burilib, pastga qarab yursangiz, past ko‘chaga tushasiz. Undan yuqoriga ko‘tarilasiz. Yuqoriga chiqsangiz, bitta katta yong‘oq daraxtiga duch kelasiz. Shu yong‘oqdan nariga o‘tsangiz, bir tepalikni davomi…
Unga, sen ham odammisan, degandek muomala qilisharmish. Bugun o‘lganning ustiga tepganday qilib, bu gapni xotini ham aytib qoldi. Rost-da, izzattalablikni unga kim qo‘yibdi. To‘g‘ri, bugun Tojivoy ho‘kizdan xafa bo‘ldi. Xafa bo‘lmasin hammi! Axir, ko‘ziga baqrayib. turib: «Qiyshiq piyoladagi savilga ham davomi…
Quyosh hovlidagi bor narsa: ko‘m-ko‘k ishkomlaru rang-barang gullarni och sariq nurga ko‘mib yubordi. So‘ritoklarning shapaloqday barglari orasidan xotinining uzunchoq, burushiq yuzi ko‘rindi.— Hov, to‘xtang! Miq etmaysiz-a! — Xotini qo‘lini paxsa qilib gapirarkan, u xuddi Mirhaydar brigadirning qarshisida turgandek titrab ketdi. davomi…
— Nasib qilsa, erta bozor kuni havo yaxshi bo‘lib tursa, seni shaharga olib tushaman, — dedi eri ertalab etigini kiyayotib.Shaharga! Xuddi shu zahotiyoq quyosh yanada charaqlab ketdi. Zarrin nurlar deraza oynalarini yorib o‘tib, asta pishillab uxlab yotgan o‘g‘ilchasining do‘mboq yuzlarida, davomi…
Xotini ertalab: “Ikki kunning birida ichib yurguncha, ana, may yaqinlashyapti, bolalarga juda bo‘lmasa kiyim-kechak olsangiz-chi”, dedi. U: “Nima, bolalar yalang‘och qolyaptimi, mana, bugun olamiz-da moyanani”, deb javob qaytardi.Ko‘m-ko‘k maysa bilan qoplangan qiyalikdan yugurib tusharkan, xotinining tepadan baqirgan ovozi eshitildi: — davomi…
Odam shunday murakkab xilqatki, unga osongina, ya’ni uch-to‘rt og‘iz so‘z bilan baho berishning aslo imkoni yo‘q. Ammo, bordi-yu, bir shaxsning bosh xususiyatini bir so‘z bilangina qayd etish shart qilib qo‘yilsa, o‘sha ifodani, baribir, topasiz. Ana shunda kishi fe’l-atvori, hatto jamiyatdagi davomi…
Jumaniyoz Jabborov (1930.25.10, Koson tumani – 2010.13.12, Toshkent) — O‘zbekiston xalq shoiri (1997). O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan san’at arbobi (1980). ToshDU filologiya fakultetini tugatgan (1952). «Sharq yulduzi» jurnalida bo‘lim mudiri, mas’ul kotib (1953—62), «Gulxan» jurnali bosh muharriri (1962—64), Respublika gazetasi («Sovet davomi…
Yoshlikda orttirilgan do‘st umrning ko‘rki, qalbning suyanchig‘i bo‘ladi. Kishi shodligini ham, dardini ham avvalo u bilan baham ko‘rgisi keladi, har gal uchrashganda bamisoli yoshlikning beg‘ubor olamiga qaytgandek bo‘ladi. Tasavvurimda Sergey Yesenin she’riyati mening shunday — yoshlik do‘stim. U bilan men davomi…