Jo‘n narsalarni bilib olishga murakkab yo‘l bilan erishadi kishi. Ko‘plar qatori men ham o‘z tajribalarim, shaxsiy taassurotlar adabiy asar uchun eng qimmatli material ekanini tushunib olgunimcha «yozuvchilik»da ko‘p sarson bo‘lganman. Buni bilib olganimdan keyin bolalik chog‘imda ko‘rganim odamlar, yoshligimda sodir davomi…
Ilm ahli Mavlaviy hoji Hindistoniyni «Hoji Hindistoniy», «Mavlaviy Hindistoniy», «Hoji domullo», «Hazrati Mavlaviy» singari nomlar bilan e’zozlab tilga oladilar. Asli ismi Muhammadjon mullo Rustam o‘g‘li bo‘lgan bu alloma 1892 yilda Qo‘qon muzofotiga qarashli Hoja Muhammad Valiy qabristoniga yaqin Chorbog‘ qishlog‘ida davomi…
Vosil aka “Kibernetika”ga rahbarlikni 1992 yili yoshlar qo‘liga topshirganlaridan keyin, bir muncha vaqt o‘tib, har haftaning chorshanbasida norasmiy “ochiq eshiklar” kuni o‘tkazadigan bo‘ldilar. Ya’ni kimning qanday gapi, qanday muammosi bo‘lsa, uchrashib, maslahatlar olib ketardi. Men bu vaqtlar oliy o‘quv yurtlaridan davomi…
O‘ShLIK QALPOQBOSh YoZUVChIDAN — Ko‘chalaring chaqir-chuqur, qurbaqalar baqir-buqir, kafshlaring shap-shapiga pataklaring chapak chalar; kaparatga yugura ko‘rov, xotinga upa olasan, qizingga bo‘lsa iroqi sobun, o‘g‘ulchangga oshiq olasan; o‘chirt turib zerikmag‘il, kutib-kutib savob olasan. Senga savob kerakmas-a boshingga bir shapka kerak, qo‘lingga davomi…
Jiddiy O‘ychi o‘yini bitirg‘uncha, ishchi ishini qip qo‘yadi, depti bobolar. Shunga o‘xshash «Ittihodi islom» va «Ittihodi turk»[1] deb jovrab, boshini qovushtirsa oyoqig‘a hayron bo‘lib yurgan axdi ittihodlar[2] istihoradan[3] bosh ko‘targach ko‘rdilarkim, arava laylak! «La havla valaquvvata» o‘qildi va ohistagina savol davomi…
«Mushtum» o‘zining yozishg‘uchilarining samimiyatini, dardini yaxshi biladir. Chunki dard bo‘lmasa, samimiyat bo‘lmasa, biz podachini qo‘lida kaltagi bilan ko‘rmas edik. Biz bu o‘rinda shu samimiy yo‘ldoshlarimizg‘a, qo‘ldoshlarimizg‘a bir-ikki og‘iz gap sotmoqchi bo‘lamiz: siz bir muhitda yashaysiz; ya’ni qishloqda, shaharda yoki ko‘yda. davomi…
Bu yo‘llarni qoralag‘uchining ota-bobosi hazrati Odam atodan tortib, gohi dehqon, gohi mardikor, gohi sarjinchi, qisqasi shulki, zodagonlar ta’biricha, «Biri bit biti sirka» bo‘lmay kelgan o‘nqovsizlar[1] sinfidandir. Ammo men bo‘lsam mustamlakachilar kaltagini yeb, kaltak zarbi bilan ko‘zim moshdek ochilib (urub qoling davomi…
Bir kuni ertalab behalovat uyqudan uyg‘ongan Gregor Zamza o‘zining bahaybat hasharotga aylanib qolganini ko‘rdi. U chalqancha yotar, yelkasini sovutday suyak qoplagan edi. Boshini ko‘targan edi, qornida paydo bo‘lgan suyaksimon tangachalarga ko‘zi tushdi. Ko‘rpa do‘ppaygan jigarrang qornidan sirg‘alib yerga tushay-tushay deb davomi…
Qo‘ng‘iroq tovushidan cho‘chib tushgan kotiba «dik» etib o‘rnidan turdi-da, eshikni asta ochib rahbar huzurida paydo bo‘ldi.— Namunaxon, bugun xodimlar o‘z o‘rinlaridami?— Ha, Berdivoy aka. — Unday bo‘lsa, soat o‘n biru nol-nolda hammani shu yerga yig‘ing.— Xo‘p bo‘ladi.Kotiba qiz bir zumda davomi…
U to‘zib yotgan torgina xonada rafiqasining suratini beholgina tomosha qilib o‘tirardi. Ayoli uzoq muddat davom etgan dardni yenga olmay bu dunyoni tark etganiga roppa-rosa bir yil bo‘lgandi. Erkak yurak-bag‘rini o‘rtagan sog‘inch va tushkunlikdan qutulish maqsadida o‘zicha qaror qildi. “Sensiz bu davomi…