Шоир Машраб Бобоевни илк бор “Онамга хат” китоби орқали таниганман. Айнан шу номдаги шеърни ёд олиб, мактаб давраларида айтиб юрганман. Муаллиф билан Тошкентда ўқишни тугатиб, технология билим юртида ишлаб юрган пайтда раҳматли устозим Неъмат Аминов орқали юзма-юз кўришиб, танишганман. Бир давоми…
Таниқли шоир ва таржимон Мирпўлат Мирзо билан суҳбат – Мирпўлат ака, ижод ким учун изтироб, машаққат, ким учун ҳузурбахш машғулот. Сизга-чи? – Бир асарни ёзиб тугатганингдан кейин, уни қачон бошловдим, қандай тугатдим, деб мулоҳаза қиласан. Лекин бу жараён тафсилотларини аниқ-тиниқ давоми…
Болалик – инсон умрининг энг покиза дамлари. Ҳасаду адоватдан йироқ, дунёнинг турфа ўйинларидан ғофил чоғлар… Ким билсин, балки инсон шунинг учун ҳам ёши ўтган сари болалигини соғинар, қўмсаб қолар. Бугун ёшим олтмишни қоралаб борар экан, ўша беғубор онларни эсласам, юрагим давоми…
“Насаб” арабча сўз бўлиб, келиб чиқиш, насл-насаб, сулола, аждод маъноларини англатади. Ислом аҳлининг кўпайиши, араб халқларининг ажам халқлари билан қўшилиб кетиши насабларни ўрганиш ҳақидаги илмнинг дунёга келишига замин яратди. Унинг асосчиси насаб илмининг имоми Ҳишом ибн Муҳаммад ибн Соиб ал-Килабий давоми…
ДИЙДОР Кўп давраларда донишманд ва мумтоз шоирнинг “Жаҳоннинг шодлиги йиғилса бутун, дўстлар дийдоридан бўлолмас устун” деган неча асрлардан бери яшаб келаётган ҳикматини такрор-такрор эшитиб қоламиз. Ҳа, дўстлар дийдори шунчалар азиз, фараҳбахш… Аммо бу ҳикматдаги бошқа бир сўз доим хаёлимни тортади. давоми…
Бухоро шаҳрининг ўрамларина[1] ушбу мазмунда бир эълон ёпишрилған эди: «Янги чиқған жадидлар болаларимизнинг эътиқодларини бузалар, мунлар ҳунарларинда ҳеч ким боласини ўқутмасин, ўқутса шул кишини ўлдиражакмиз, жадидлар живлашуб[2] ўлтурмасунлар, агарда живлашуб ўтурсалар, биз онларнинг бошларини кесармиз, жадидлар намоз бирла рўзани, закотни давоми…
Марказий Осиёнинг бепоён кенгликларини икки қон томири мисол кесиб ўтган Аму ва Сир дарёлари меҳрга ташна далаларни озиқлантириб, қуёш тафтида қақраган майсаларга жон киритади, ерга ниш отган кўчатлар кўксига ҳаёт резаларини экади, азим дарахтларни гулбоф либосга буркаб, заминга яшил гилам давоми…
Тафаккур — 1997, № 1 | Тафаккур — 1997, № 2 | Тафаккур — 1997, № 3 | Тафаккур — 1997, № 4 “Тафаккур” журналининг 1997 йил сонлари умумий мундарижаси МИЛЛАТ ВА МАЪНАВИЯТ Муртазо Қаршибой. Талотўпдан уйғунлик сари. 1-4 Исомиддин давоми…
Соҳибқирон ҳар ердаким, иморатқа қобил ер кўрса эрди, ул ерда, албатта, бир иморат солур эрди.Шарафиддин Али ЯЗДИЙ Соҳибқирон Амир Темур таваллудига олти юз етмиш икки йил тўлмоқда. Орадан шунча йиллар ўтишига қарамай улуғ бобомиз даврига, шахсига, ҳаёти ва фаолиятига бўлган давоми…
I Этаги қулоч етмас қирлар…Сал илгарироқда нилий осмонга тўш бериб, асрлар сукунатини шимиб қари тоғ ястаниб ётади. Айни кез биз тарифини айтмоқчи бўлган Ғўбдин адирлари баҳорги кўкбахмал чопонини кийиб, шимолдан эсаётган Илонўтди шамолининг ўзанини қуйи Зарашфонга буриб, кўклам офтобининг илиқ давоми…