Анвар Обиджон. Бир кишилик гурунг (2008)

Устоз Саид Аҳмадни эслаб… Устоз, кейинги йилларда уйда муқим эдингиз. Сизни осонгина топардик. Бирдан йўқотиб қўйдик…Бир даврада Сиз ҳақингизда гап қўзғалди-ю, Эркин Воҳидов: “Қаранглар-а, ҳатто Саид Аҳмад аканинг йўқлигигаям кўникса бўларкан”, дея ҳар қачонгидек тагли сўз қотди. Ҳамма тезда тушунди давоми…

Ҳусан Эрматов. Иқрорлик саси (эссе)

Қаёқданам ўқидим шу китобни. Шерзод ўзи ақлли йигит-у, ҳар нарсага ҳайратланаверадиган, нимаики воқеа бўлса, шуни бўрттириб, одамга ажабтовур янгилик сифатида етказиш одати бор. Кейин гап-сўзлари, нутқ стили ҳам ўшандай ажабтовур. “Чизиш” деган расм устида ишлаяпсизми дейди соат олтига яқинлашаверса. Бу давоми…

Исмоил Маҳмуд: «Марғилон – ориф зотлар макони» (2007)

Ўзбекистон халқ шоири, марҳум Йўлдош Сулаймон ҳар гал Марғилонга ташриф буюрганида “Бу шаҳарга таҳоратсиз кириб бўлмайди”, деган сўзларни кўп такрорлар экан. Албатта, гўзал Фарғонанинг довруқли шоири айтган бундай лутфу эҳтиромда муболаға йўқ. Марғилон қадим-қадимдан исломий маданият ўчоқларидан бири бўлиб келган. давоми…

Матназар Абдулҳаким: «Сўз, аввало, амалдир» (2007)

Журналист Рўзимбой ҲАСАНнинг шоир, таржимон, Хоразм Маъмун академиясининг илмий ходими Матназар АБДУЛҲАКИМ билан суҳбати. Рўзимбой ҲАСАН: — Суҳбатимизни ноанъанавий савол билан бошласам. Сиз бевосита сўз билан ишлайсиз. Сўзнинг қудрати ҳақида сўрамоқчи эдим.Матназар АБДУЛҲАКИМ: — Қадимдан “Аввало сўз бўлган”, деган ибора давоми…

Сайди Умиров. Олтин зангламас (2007)

Абдулла Қаҳҳорга меҳр-муҳаббат менда мактабда ўқиб юрган чоғлар пайдо бўлган. Бу муҳаббат кейинчалик, эҳтимол, Асрор бобо самоваридан ўт олиб, кампирлар қоққан симдан ёхуд “Олтин юлдуз” шуъласидан чўғланиб, сўнмас оташ-алангага айлангандир. Ҳарқалай, ёзувчининг жозибадор асарлари ўшанда мурғак қалбларимизни оҳанрабо янглиғ ўзига давоми…

Омон Мухтор. Катта билан кичик муносабати (2007)

Мактабда ўқиб юргандаёқ адабиётга қизиқиб, юрагимда нималардир ёзиш ҳаваси уйғонганидан, кўп адиблар исми шарифи-ю, улар ёзган асарлардан маълум даражада хабардор эдим. Лекин биринчи меҳрим тушиб, ҳаётда этагини тутгим келган шоир мен учун — Султон Акбарий эди.Бўрон бўлиб, ғанимларингниҚояларга кўтариб отсам… давоми…

Муҳаммаджон Холбеков. Бадиий таржима: муаммо ва ечим (2007)

Жаҳон цивилизацияси тарихида XX аср таржима асри деган ном олди. Минг йиллик тарихга эга бўлган ўзбек таржимачилиги ҳам ўтган асрда катта натижаларга эришди, жаҳон адабиётининг шоҳ асарлари билан халқимизни таништирди. Чўлпоннинг Шекспирдан (“Ҳамлет”), Усмон Носирнинг Лермонтовдан(“Демон”), Ойбекнинг Пушкиндан(“Евгений Онегин”), Эркин давоми…

Омонулла Мадаев. Барҳаёт устоз (2007)

Атоқли адабиётшунос, кўплаб машҳур олимлар устози Субутой Долимов таваллудига бу йил юз йил тўлади. Ўтган асрнинг 20-йилларидан муаллимлик фаолиятини бошлаган Субутой Долимов Ўзбекистонда хизмат кўрсатган ўқитувчи, Ўзбекистонда хизмат кўрсатган фан арбоби каби фахрий унвонлар соҳиби эди. Ҳинд эпоси “Калила ва давоми…

Шодмон Отабек. Қўшнилар ёхуд одамларнинг меҳр қуёши

Ён қўшни — жон қўшни.Ўзбек халқ мақоли Қўлдош ака одатича қўлида токқайчи, бошяланг, томорқасида куймаланиб юрган эди, ногоҳ девор ортидан қўшниларнинг гангур-гунгури қулоғига чалинди. Кўп ўтмай шовқин кучайди: даҳанаки жанг етилиб келаётгани аниқ эди. У беихтиёр қаддини ростлаб, қулоқ солди: давоми…