Мустафо Сайид Сутувен (1908-1969)

Мустафо Сайид Сутувен (Mustafa Seyit Sutüven) – турк шоири. Шеърлари “Юксалиш”, “Сарвати фунун”, “Едилтепа”, “Янги инсон”, “Янги овоз”, “Борлиқ”, “Юрт ва дунё”, “Турк тили” журналларида чоп этилган. САНЪАТ Қаламим – мўйқалам, учи игнадек инжа, Оқ қалбим – сиёҳдон, сиёҳи – давоми…

Аҳмад Муҳиб Диранас (1909-1980)

Аҳмад Муҳиб Диранас (Ahmet Muhip Dıranas) – турк шоири ва ёзувчиси. 1909 йили Синопда туғилган. Анқара эркаклар лицейида Аҳмад Ҳамди Танпинардан таълим олган. “Асарлар” (1994), “Соялар” (1995), “Шеърлар” (2006) китоблари яоп этилган. СЕРЕНАДА Яшил деразадан бир гул от менга, Нур-зиёга давоми…

Ўрхон Шоиқ Кўкёй (1902-1994)

Ўрхон Шоиқ Кўкёй (Orhan Şaik Gökyay) – турк адабиёт адабиёт тарихи ва тил олми, шоир, маърифатпарвар. “Бу Ватан кимники” шеъри машҳурдир. Унинг Дада Қўрқут ҳикоялари ҳақидаги илмий ишлари адабиётшунослар орасида қадрлидир. ҚОРИШИҚ Ерлардан кўкларга тортардим тўрлар Шу оққан юлдузлар манимдир, давоми…

Аҳмад Ҳамди Танпинар (1901-1962)

Аҳмад Ҳамди Танпинар (Ahmet Hamdi Tanpınar) – турк шоири, романнавис, адабиётшунос, сиёсатчи ва академик. Туркияда Жумҳурият авлодининг ил маърифатпарварларидан бўлган Аҳмад Ҳамди Танпинар “Бурсада замон шеъри билан ўқувчиларга танилган. Унинг “Йигирма беш йилднинг мисралари” номли китоби 5 жилдда нашр этилган. давоми…

Аҳмад Қудсий Тажар (1901-1984)

Аҳмад Қудсий Тажар (Ahmet Kudsi Tecer) – турк маърифатпарвари, шоир, драматург, сиёсатчи. Қорачаўғлон ва Юнус Эмро ҳақида тадқиқотлар қилган. Машҳур халқ шоири Ошиқ Вейсални Туркияга танитган. ҚАЙДАСАН Кечалари бир сас бузар уйқуни, Дилни ҳаяжонга кўмар: – Қайдасан? Ахтараман йиллар бўйи давоми…

Нодирбек Алимбеков (1944)

Нодирбек Алимбеков (Надырбек Алымбеков) 1944 йили Талас туманининг Козучак овулида туғилган. Тошкент текстил институтини тамомлаган (1967). 25 дан ортиқ китоблари чоп этилган. Шеърлари рус, инглиз, форс, қозоқ, ўзбек, турк, тожик, уйғур, грузин, озарбайжон тилларига таржима қилинган. “Иймондан дилим тозарар” китобида давоми…

Эрих Фромм. Менинг эътиқодим

Ишончим комилки, одамзот — табиий тараққиёт ҳосиласи, табиатнинг таркибий қисми, бироқ тафаккур ва онг соҳиби бўлгани учун борлиққа нисбатан ҳукмрон мавқега эга. Ишончим комилки, одамзот ҳаётининг моҳиятини англаса бўлади. Бироқ бу мазмун — моҳияти бутун тарихий тараққиёт мобайнида инсоният ҳаётини давоми…

Аҳмад Шавқий (1868-1932)

Аҳмад Шавқий (أحمد شوقي) (1868.16.10, Қоҳира — 1932.14.10) — араб шоири. «Амир аш-шуаро» («шоирлар амири») унвонини олган. Ижодида француз классицизми ва романтик шеърияти таъсири сезилади. Парижда «Булон ўрмони» ва «Улуғ Алибей ёки Мамлуклар давлати» (1893) асарларини нашр эттирган. Миср халқи давоми…

Виктор Шкловский. Санъат “усул” сифатида

“Санъат – образли тафаккурдир”. Бу жумлани келгусида филолог олим бўлиб етишиши мумкин бўлган ва адабиёт назарияси соҳасида қандайдир асар яратишни ният қилган ҳар бир гимназия ўқувчисидан эшитиш мумкин. Бу фикр кўпчиликнинг онгига сингган; унинг ижодкорларидан бири бўлган А.Потебнянинг: “образсиз санъат, давоми…

Иван Франко (1856-1916)

Атоқли украиниялик ёзувчи, шоир ва публицист Иван Франко (Іван Якович Франко) 1856 йил 27 августда Украинада туғилган. “Юксакликда ва тубанликда”, “Хазон бўл, япроқ”, “Қайғули кунлардан” шеърий тўпламлари, “Жамият устунлари”, “Лель ва Полель”, “Борисловнинг кулгиси”, “Захар Беркут” сингари кўплаб қиссалар, “Ўғирланган давоми…