Муҳтарам Хонтолишский* жанобларина! Русия катта. Русия, унда яшайдиган кўб милюнлар халқ 300 йиллик оғир бир тожни тагидан зўрға қутулди. Бир одамнинг қўлида тақдири ўюнчоқ бўлуб юрған кўб милюнлар халқ золимнинг қўлидан тақдирини тортиб олуб, ўзи идора этмакка бошлади. Зулмнинг энг давоми…
Ўртоқлар! Мени кечирасизлар, мен ўзимда бўлмаган сабаб билан доимо бошим оғриқ ҳолатда сўзга чиқишга мажбур бўламан. Шунинг учун, балки, истаган фикримни гапира олмасман. Мен шу ердаги ўртоқ Берегиннинг* айтилган сўзларидаги уч нарсага жавоб беришим керак. Кейин ўзимнинг айтатурган сўзларимни айтарман. давоми…
«Бухоро ахбори»* йўлдошимизнинг шакли: босилиши ҳозир хийла текислашди. Сўнг вақтларда бу газетанинг ўз вақтида мунтазам чиқиб турғани кўруладир. Қоғозларининг яхшилиғи, ҳарфларининг очиғлиғи, расмлик чиқиб туриши жиҳатидан бу газеталаримиз орасида биринчи ўрунни тутадир. Халқимиз нодон, китоб мутолаага рағбатсиз. Уни шунга ўргатмак давоми…
(Кулги ҳикоя) Кеч қолган бозорчилардан бир тўдаси отларига шўх-шўх қамчи бериб кўчадан ўтгач, камқатнов кўчанинг кўпда увалиб етмаган йирик чанглари ҳар томонни булутдек босди. Шундан кейингина масжид жиловхонасида* ўлтурганлар кўзларини юмдилар. «Туркистон вилояти газети»ни* уларга ўқиб бераётган Мулла Шамсиддин ҳам давоми…
Шунинг билан тараққий қилиб бўлурми? Ҳали кун буткул ётиб кўрунмай кетгани йўқ эди. Ҳали биз турған тўрт ёғи баланд деволлик қалъа каби ҳавлига хийла қоронғи тушуб қолған бўлса-да, ёнимиздағи масжиднинг қари, қулоч етмас қайрағочининг учида куннинг бир қучоқ қадар шуъласи давоми…
(«Пилта сават ҳикояси»дан) – Потишхон, қумғонингиз қайнадими? – Салайбуш, яқинлашиб қолди. – Ҳали энди ёқалашиб келаётибдир денг. – Эндиёқ мушлашиб кетадир шу деганингизга! Эгачиси Фотима ўчоқ бошида қумғон қайнатиб, синглиси Солиҳа сўрида ўрунларни йиғиб туриб бир-бирларига пичинг отишиб ҳазил қилишар давоми…
(Фарғона ҳаётидан) – Ҳаҳ, Тангримга шукур-аҳ, ухлаб кетди! – деди ва эски тўшаклар орасида тўлуб-тошиб ухлаб ётқан боласиға она муҳаббати билан узоқ-узоқ тикилиб қарағандан кейин: – Жиндак мизғиб олай! – деди ва бошини секингина болишға қўйди. Бу каттагина бир қишлоқда давоми…
Зайнаб кампир бир нарсадан чўчуб уйғонди. Оппоқ ойдин, ой кампир ётқан сўричанинг қоқ ўртасидан унда-мунда, битта-яримта учраган оқ булутларни ёруб шошуб ўтуб борар эди. Кампир у ёқ-бу ёғиға яхшилаб қараб ойдинда ҳеч бир қора-мора учратмагандан кейин яна болишға бошини қўйди. давоми…
Буй Сим Сим замонавий Вьетнам шоираларидан бири. Ханой давлат университетини тамомлаган. Бир қанча халқаро ва миллий мукофотларга сазовор бўлган. Ҳозирда пойтахт Ханойда яшаб ижод қилади. Шоиранинг китоблари мамлакатда энг кўп севиб ўқиладиган асарлардан ҳисобланади. АННАГА АТАЛГАН ҲИСЛАР Анна Каренина! Эҳтимол, давоми…
Ло Нган Шун таниқли шоир, Вьетнам Ёзувчилар уюшмаси аъзоси. Бир қанча китоблар, сценарийлар муаллифи. ГЎЗАЛ Гўзал Қорга менгзайди у, Қўл теккизсанг – хўп қайноққина. Гўзал оловмонанд – муздайин Найзасини санчар қўлларинг тегса. Истамайсанми сипқоришни Бир қултум сув каби? Қара – давоми…