Bu xunuk xabarni aytish shunchalar osonmi? Bunday gaplarni aytaverib, diydasi qotib qolganmi? “Ziyrak bo‘lib turinglar, joni shu kecha uziladi… Tonggacha yo boradi, yo bormaydi…” Bu so‘zlar “Endi yolg‘iz qolamanmi?” degan vahimani uyg‘otib, yuragiga o‘qdek qadaldi. Xotinini aldadi: “kasalxonani vaqtincha berkitishar davomi…
Bunday voqealar hozir yuz bermaydi. Zamonlar o‘zgarib ketgan. Ehtimol bunaqa gaplarni unutib yuborish ma’quldir? Balki yaqin o‘tmishdagi voqealarni eslaydiganlar ham bordir? Shunday mulohazalar bilan yura-yura, yigirma yil avvalgi kurort voqeasini bayon etishga qaror qildik. U raisning xonasidan chiqib, bolalarga qand-qurs davomi…
Bolangdan aylanay, Ivan bolam, sen insofli odam ekansan. Yoningdagi ukkiko‘z sheriging, xafa bo‘lmaginu, tug‘ilganidan beri insof ko‘chasidan o‘tmagan bo‘lsa kerak. Boradigan yerimni tuzukroq anglamasdan turib otning kallasiday pul so‘radi-ya! Men puldan qochganim yo‘q, muomalasidan ranjidim. Ko‘rib turibsanki, ro‘parangdagi odam qariya davomi…
Osmon tuni bilan odamlarning qayg‘u-hasratlarini tinglay-tinglay, o‘ksib-o‘ksib, yulduzlarini ko‘z yoshi misol duv to‘kib ado qildi-yu, rangi bo‘zara boshladi. “Quyosh chiqquniga qadar bu sho‘rliklarning ahvoli ne kechar ekan, ko‘rib olay”, degan maqsadda birgina yulduzini qoldirdi. Yigitalining ko‘zi shu yulduzda. Yonida ikki davomi…
1.Arqon uzildi Bahor… Yonoqlarni mayin shabada silaydi. Daraxtlarning yosh surxlari qiyg‘os gullar ichida – oq zarga botirib olinganday… Huv anavi do‘nglikdagi maysazorga bir qo‘y bilan echki bog‘lab qo‘yilibdi. Echkining ikki uloqchasi dikir-dikir sakraydi. Qo‘yning ham qo‘zichasi bor. Uloqchalar bilan yayrab, davomi…
Chimildiq ko‘rmay turib Stalin zamonining qonsiragan ayovsiz qilichidan o‘lim topgan jabrdiydalar xotirasiga atadim. Yo robbimiz Alloh! Biz topgan savoblardan ularning ruhlarini bahramand et. Qamoqxonaning temir eshigi avvaliga yurakni ezadigan darajada g‘ijirladi, so‘ng shiddat bilan sharaqlab yopildi. Erkinning nazarida temir eshik davomi…
Oldi oynaband, serhasham bino eshigidan otilib chiqqan Jasur alanglaganicha Sobirni izladi. Do‘sti yo‘lakcha bo‘yidagi yog‘och o‘rindiqda o‘ychan o‘tirgan ekan.— Sobir! — deb qichqirdi Jasur marmar zinalardan sakrab-sakrab tusharkan. — Suyunchi ber, men o‘tdim, suhbatdan zo‘r o‘tdim!
Chorrahadan o‘tishi bilan trolleybus tez yurib ketdi; endi yo‘l unchalik gavjum emasdi. Trolleybusni quvlab o‘tayotgan yengil mashinalar ba’zi-ba’zida bir-birini ogohlantirgandek quvnoq signal berib qo‘yardi. Trolleybusda yo‘lovchilar anchagina; o‘rindiqlar to‘lgan, o‘rtada ham besh-olti yo‘lovchi tik turardi. Zavol payti bo‘lgani uchun trolleybusning davomi…
Bu voqea uch yillar oldin bo‘lgan edi. Shu ko‘chadan bir uyni ijaraga olib ko‘chib kelganimda cholning sharti ketib, parti qolgandi, u ko‘chaning muyulishida men egallagan uyga qo‘shni hovlida yashardi. Uni birinchi marta uyining oldidagi eski o‘rindiqda chuqur o‘yga tolgan holda davomi…
Tosh barmoqlari orasida tutayotgan sigaret qoldig‘ini kuldon chetiga bosib o‘chirdi-da, ro‘parasida turgan yigitchalarga yer ostidan o‘qrayib qaradi va stol ustida yotgan tugunchaga imo qildi:— Bu nima?Yigitchalar tezda bir-birlariga qarab olishdi.— Boya aytganim, o‘lja… — ming‘illab qo‘ydi yigitchalardan biri — qo‘l-oyoqlari davomi…