– Кейинги кунларда менга шубҳа билан қарайдиган бўпқолдингиз. Кўнглингиздагини очиқ айтаверинг, Аҳмадхон ака.– Ниманиям гапирай? Умуман… расвосан!– Ё тавба!– Ҳа! Сенда менга нисбатан ҳеч қандай самимийлик йўқ.– Ё тавба! Ё тавба!– Биламан, тилинг бошқа, дилинг бошқа. Кўпдан бери, сал пайт давоми…

Хиёбондаги боғкурсида ёлғиз ўзи ўтирибди. Кўриб турибман, анвойи гулларга термилиб баҳра олаётгани йўқ. Хаёли бошқа нарсада.Сигаретни четга отдим-да, бориб унинг ёнига ялпайдим. У, кўзларини жовдиратиб, менга бир қараб қўйди. Сездимки, ғирт ўшандақалардан.Тўғрисини айтсам, унга қараб туриб, негадир ачиниб кетдим. Ҳали давоми…

Ботинкавой билан Туфлиой далабоғдаги бир уйнинг остонасида учрашиб қолдилар.– Ҳалиям асфални ўйиб юрибсанми, пошнангдан аканг? – дея суқланиб гап отди Ботинкавой.– Бор-е! – нозланиб, бурнини чўччайтирди Туфлиой.– Аъзойи баданингдан ачиган пайпоқнинг ҳийди келяпти. Нарироқ тур.– Ҳў! Намунча осмонлайсан? Сен амрикони давоми…

Ўқувчиман, лекин амалим бор – мактабимиздаги «Қалампир» деворий газетасининг муҳарририман. Ушбу сатирик газетадаги серғалва фаолиятим давомида гоҳ имзосиз, гоҳ сарлавҳасиз мақолаларни кўп учратганман. Баъзилар шошқалоқликлари боис сарлавҳа қўйишни шунчаки эсдан чиқаришади, баъзилар ачитқироқ сарлавҳа тополмай, бу юмушни менинг зиммамга юклаб давоми…

Ўзбекнинг бошини тангримиз миллион йил пиширган, ўзбекнинг эси кўп, ҳар бир ишининг тагида тоғдек тажриба бор – овқатни қўлида олади, қўли куймаса, кейин оғзига солади.Ярим йиллик ҳисобот билан банд бўлиб, қоғозбозор хонасидан чиқишга ҳам вақт тополмай қолган Тўймас оға чойхонадан давоми…

Сал маданиятли кўринай деб шунча вақт бекорга овора бўлдим: тирикчилик масаласи чатоқлашиб кетаётганини ҳазил-ҳузулга йўйиб, минг марта шама қилгандирман, на тепадагилар тушунишди, на пастдагилар. Энди асли тўпорилигимга қайтиб, тўғрисини гапираман – ишлар хуржун! Умуман кун кўриб бўлмай қолди!Бу қанақаси – давоми…

Қара, Аливой, қара – бир қўлида бўғча, бир қўлида бола, яна учтаси этагига осилган…Шунақа хотинларни кўрсам, эркаклигимдан суюниб, «қуқуғ»лагим келади, яратганнинг ҳимматига тинмай тасанно айтаман. Агар тангрим озгина лойни аяса борми, ҳозир липпамга гугурт қистириб, айвонда хамир қораётган бўлардим. Унда, давоми…

Байрам ўтиб олгач, балки ҳамма ташвишлардан қутулармиз. Эртани кутиб турайлик-чи…Ҳа, ташвишу ғалвалардан жуда қон бўпкетдим. Ўзи бошдаёқ ишим юришмаганди. Калхўздаги биродарлар мени чоршанба оқшомида партком котиблигига сайлашган бўлса, пайшанба-саҳар Москвадаги айниган оломон комфирқани пўписалаб, майдонга чиқди. Кун бўйи телевизўрнинг ёнига давоми…

Ҳушёрхонага тушмаслигим ҳам мумкин эди, тил қурғур панд берди. Йўл четида гаплашиб турган иккита милисани кўриб, мен учун гўё вақтнинг аҳамияти бордек, соат неча бўлганини сўрадим. Ўн икки, деб бепарво жавоб қилди биттаси. «Тунги ўн иккими, кундузгими?» – деганимдан кейин давоми…

Хотинининг яна жағи очилди-ю, юрагига санчиқ кирган Шавлаев ҳар сафаргидек кўчага қочиб қутулди, яйловга қўйворилган қирчанғидек бош кўтармай, сангдиранглаб бораверди. Бир пайт, туйқус бошланган ғала-ғовурдан сесканиб кетиб бундоқ қарасаки, кинотеатр биқинидаги хиёбонда турибди. Кинохонанинг тўғонни эслатувчи ланг очиқ эшигидан тошиб давоми…