Хуршид Дўстмуҳаммад. Ёқуб изқуварнинг ҳийласи (ҳикоя)

Ёқуб тўрам калласини салгина бошқача ишлатган эди, ҳаётида тубдан бурилиш юз берди: киссаси пул кўрди, рўзғорига барака кирди, номи маҳалла-кўйнинг оғзига тушди, ҳаммасидан ҳам, бегоналар тугул, уйидаги бола-чақаларигача унинг иззат-ҳурматини жойига қўядиган бўлишди! Тилидан ҳам, дилидан ҳам “Етказганига шукр” тушмайди-ю, давоми…

Абдуқаюм Йўлдош. Катта одамнинг кичкина таниши (ҳикоя)

Ҳар доимгидай, ғалабанинг эгаси кўп бўлди. Дўстовуллик Эшимқул калнинг тўнғич ўғли шаҳарда ка-атта амалдор бўлгани хушхабари қишлоққа етиб келар-келмас, Холиқулнинг болалигида тиришқоқ бўлганини билганлару ҳов ўша замонлар, яъни болакай қишлоқ мактабида ўқиб юрган чоғларидаёқ уни тўғри йўлга солган, бугунги мартабага давоми…

Абдул Ҳамид. Заифа ким (ҳажвия)

Сиз аёлни заифа дедингизми? Сўзингизни қайтиб олинг. Бу борада бироз ўйлаб гапиришга тўғри келади. Йўқ, мен уларни шахсий ҳимоямга олмоқчи эмасман. Чунки улар менинг ҳимоямга зор эмас. Аммо шунга қарамай, гапингизни қайтиб олишингизга тўғри келади. Нега дейсизми?Тебса-тебранмас, дунёни сув босса, давоми…

Анвар Обиджон. Тип-тиниқ вужуд (ҳикоя)

У ўзбекчани билмасди, “Ўткан кунлар”ни ўқимаган эди. Шу боис, милтиқни ўқлаётганида ҳам, нишонга тўғрилаётганида ҳам қўли қалтирамади.Оламдаги бирон-бир миллатга на ўчли, на меҳрли бўлган музасаб бешотар тирик нишонга ҳиссиз бақрайди. Тирик нишон: “Сенга гинам йўқ, ишингни бажаравер”, дегандек унга бегидир давоми…

Абдуғани Абдувалиев. Шарҳ (ҳажвия)

Шарвонбининг дарвозахонаси нақ интернетнинг ўзи. Нафақат шаҳар ва вилоят, балки бутун мамлакат, ҳатто жаҳон миқёсидаги янгиликлар ҳам шу марказдан тарқалади. Шарвонби хонтахтани дарвоза остонасига қўйиб, савдони бошлаши билан бекорчи қўшни хотинлар ҳам гўшт ҳидини сезган аридек бирин-кетин инларидан чиқиб, шу давоми…

Шокир Абдулазиз. Ҳожатбарор (ҳажвия)

— Қизи бор уйнинг дарвозасини шоҳ ҳам, гадо ҳам тақиллатаркан, ўргилай овсин, яхши ният билан қулчиликка келдик.— Хуш келибсизлар, қадамларингизга ҳасанот, қани, ичкарига марҳамат…Семиз баданларини янада бўрттириб турган тор атлас кўйлакли аёллар чўғдай гиламлар тўшалиб, янги кўрпачалар солинган, уларнинг келиши давоми…

Ҳаким Назир. Маслаҳат (ҳажвия)

Таниқли адибга вилоятдан хат келди. Унда бир одам ижодга қаттиқ берилгани, кўпдан қоғоз қоралаб келаётган бўлса-да, ёзганлари матбуот юзини кўрмаётганидан нолибди. “Сиз асарни қандай ёзасиз, шуни хат орқали билдирсангиз. Ё бўлмаса, бевосита маслаҳат олиш учун ҳузурингизга борсаммикин”, дебди. Ёзган нарсаларидан давоми…

Комил Аваз. Қоракўз (ҳикоя)

Қоракўз билан танишган одам унинг кўзига қарайди. Буни Қоракўз билади ва хиёл кулимсираб, «Кўзингиз қора бўлмасаям, исмингиз Қоракўзлиги ажаб экан, дея ўйлаяпсиз-а», дегандай қиймириб қарайди. У кўзининг қорамтир кўкишлиги сабабини яхши билади. Мактабни битириб, Тошкентга ўқишга келган кунлари баъзи курсдош давоми…

Муқаддас Аҳмедова. Маржон (ҳикоя)

Жаббор акани Худо урди: бугун олган маошини ичиб қўйди. Аслида у яккаю ягона қизи — Заҳронинг туғилган кунига маржон шодасини сотиб олиб совға қилмоқчи эди. Афсуски, ҳаммаси чаппасига кетди.Жаббор ака йўлак чеккасидаги ёғоч ўриндиққа беҳол чўкиб чуқур нафас олди. Теварагига давоми…

Ҳабиб Сиддиқ. Анқов экан (ҳажвия)

Ўзиям одам бўлмайдиган анқовига учраган эканман-да…Мен унга айтдим: манави эгнимдаги костюм сал уриниброқ қолди, янгилаш керак, деб. “Албатта янгилаш керак”, дейди. Орадан уч-тўрт кун ўтгач, яна шама қилиб кўрдим. Катта-кичикнинг олдида устимга обрўлироқ нарса илиб юрмасам бўлмас, дедим. Ҳар қалай, давоми…