Илҳом Зойир. Шакар (ҳажвия)

Шарифжоннинг ичига чироқ ёқса ёришмайди. Бир гапдан қолганида олам гулистон эди-ю, лекин тўғрисўзлиги, чўрткесарлиги бунга изн бермади. Алами Ўроқчадан: унинг ёнини оламан деб бошлиғи Мардон Ҳусенович билан тескари бўлиб қолди. Ўроқча бўлса андишага бориб ўтирадиганлардан эмас, эртасигаёқ Мардон Ҳусенович билан давоми…

Саид Анвар. Буни калла дейдилар (ҳажвия)

Бизда атрофга разм солиш деган нарса йўқ. Бордию разм солганимизда қандай топқир, донишманд одамлар билан замондош эканлигимизни билардик, фахрланардик. Мана, шуларнинг биттаси Раҳмонназар. Уни биз ҳайдовчи деб юраверган эканмиз. Калласига шундай бебаҳо фикрларни жамлаган эканки, уларни эшитиб туриб бутун қишлоқ давоми…

«Ёшлик» журналининг 1988 йил сонлари тўлиқ тўплами

Ёшлик — 1988, № 1 Ёшлик — 1988, № 2 Ёшлик — 1988, № 3 Ёшлик — 1988, № 4 Ёшлик — 1988, № 5 Ёшлик — 1988, № 6 Ёшлик — 1988, № 7 Ёшлик — 1988, № 8 давоми…

Аврам Дэвидсон. Телба снайпер (ҳикоя)

Водийда янги йўл қурилаётганига икки йил тўлаётганди ва ўтган йиллар ичида бу ерда икки киши ҳалок бўлди. Қурбонларнинг биринчиси устига бетон плита тушиб кетган қурувчи бўлса, иккинчиси шу атрофда яшовчилардан бири эди. У бузилиши керак бўлган уйини ташлаб чиқишдан бош давоми…

Эд Лейси. Меросхўрни йўқотиш (ҳикоя)

— Мистер Коломбо, мени танимасангиз керак. Мени Уильям Сэнфорд дейишади. «Майерпарк айрплаенс» ишида адвокатлик қилганман. Менга хусусий изқувар керак.— Ўша ишда кўрсатган кароматларим учун нега мен ҳақимда ижирғаниб гапирмаётганингиздан таажжубдаман, мистер Сэнфорд, — дедим мен хушмоумалалик билан.— Ўтган ишга саловат, давоми…

Фёдор Достоевский. Маъсума (ҳикоя)

О, бу ёруғ оламдаги ҳақиқат нақадар даҳшатли! Бу малак, бу маъсума, бу осмон – мустабид эди, қалбимнинг чидаб  бỹлмас даражадаги шафқатсиз мустабиди, ситамгири эди! Агар  буларни айтмасам, ỹзимга-ỹзим туҳмат қилган бỹламан! Сиз менинг севгимга ишонмаяпсизми? Шундай деб ким айта олади? давоми…

Владимир Икскул. Номус ва ажал (қисса)

Золийхон тоғларга ялинганида балки уларнинг раҳми келиб ёрилиб кетармиди. Лекин номуси таҳқирланган эркакларнинг тош қалби юмшамади. Темир ханжарини қинидан чиқариб, дамини текширди: ўткир! У чаққон бир ҳаракат билан Золийхоннинг сочларини кесиб ташлади-да, кўкрагини оча бошлади. Золийхон худди ноласини биров эшитиб, давоми…

Владимир Икскул. Номус ва қасос (қисса)

“Раҳмат, Саид! Агар Парвардигор менга ҳаёт инъом этса,сенга худди ҳозиргидай яқин бўламан.Мен учун еган калтакларингнинг изи юрагимдан ҳеч қачон ўчмайди.Агар куним битгудай бўлса, шундай ўламанки, сен мен билан фахрланасан.Саид, мен сен билан фахрланаман. Худо каромат қилгай.Мен шундай ўлай-ки, болалар, болаларнинг давоми…

О’Генри. Кишанланган “қўллар” (ҳикоя)

Денверда Балтимор йўналишидаги экспрессга йўловчилар бир-бирига навбат бермай, шошилганча чиқишарди. Одатдаги шинам вагонларнинг бирига нозик дид билан кийинган, хушрўйгина қиз ҳам жойлашди. Эндигина поездга ўтирганлар орасида иккита ёш йигит ҳам бўлиб, бири – келишган, дадил, очиқ юзли; иккинчиси – нимадандир давоми…