TARMOQLANGAN SO‘QMOQLAR BOG‘I Liddel Gart yozgan “Jahon urushi tarixi” kitobining yigirma ikkinchi sahifasida shunday ma’lumot berilgan: Britaniyaning 13 ta diviziyasi bir ming to‘rt yuzta zambarak yordamida Sen-Montoban jabhasiga 1916 yil 24 iyulga qilinadigan hujumni yigirma to‘qqizinchi iyul ertalabiga ko‘chirishga to‘g‘ri davomi…
QAMIShLI QUDUQ Ot suvning isini olib pishqirdi. Qaychidek quloqlarini dikkaytirdi-da, kallasini o‘ngga o‘girib, jilovini tortqilay boshladi. Yo‘l chekkasidagi qamishzor orqasidan quduq devorlariga urila-urila yuqori tortilayotgan chelakning ovozi eshitildi. Otliq nozikdan kelgan o‘n sakkiz yashar ko‘rkam yigit edi. Uning oyog‘ida oq davomi…
Uning odob-axloq borasidagi ma’ruzalarini tinglagan kishilar unga “Nasihatgo‘y” degan taxallusni berishgan. Janob Nasihatgo‘y mamlakatdagi eng nufuzli erkaklardan biri bo‘lib, uni hamma birdek hurmat qilar va hukumat doirasidagi kishi deb bilardi. Unga yaxshigina meros qolgan va u bu merosni tezda ko‘paytirib davomi…
Odamzoddan tanbali bo‘lmaydi. U to‘rt oyoqlab yurishni xohlamagani uchun ikki oyoqlab yurishni afzal ko‘rgan. Chunki to‘rt oyoqda yurganda bo‘ynini cho‘zishi, boshini ko‘tarib turishi, yurganda qo‘lini silkitishi noqulay bo‘lardi. Ikki oyoqda yurishi esa, boshini tik tutib, boshqa jonzotlardan o‘zining ustunligini ko‘rsatib davomi…
Qosim bilan ko‘rishmaganimga ham ikki yildan oshibdi. Uni Tehrondagi Shopur ko‘chasida yashashini bilardim, lekin tashvish bilan bo‘lib, undan xabar olishga imkon topolmasdim. Bir kuni televizor ko‘rib o‘tirsam, birdan ekranda uning surati paydo bo‘lib qoldi. Boshlovchi mungli ovoz bilan e’lonni o‘qidi: davomi…
Habibni ko‘rsangiz taniyolmasdingiz. U bilan anchadan beri do‘st bo‘lganimiz uchun, qanchalik o‘zgarmasin, uni darrov tanidim.U oldinlari ancha dadil, harakatchan va ulfati jonon bo‘lib, ovqat yeyishni xush ko‘rar, xushchaqchaq va hazillashishni yoqtirar – bir so‘z bilan aytganda, davraning guli edi. Ko‘p davomi…
I Kristoforo Golish gavdasining og‘irligidan bir oz bukilgan oyoqlarini kerib, ko‘cha o‘rtasida turardi; boshiga qiyshiq qo‘ndirgan shapka gardishi uni yumaloq golland pishlog‘iga o‘xshatib qo‘ygan edi. Golish qo‘lini silkib:– Benyamino! – deb qichqirdi.Baland bo‘yli, xipchadan kelgan, yoshi elliklar atrofidagi bir kishi davomi…
I – To‘xta, – dedi Bandi do‘sti d’Andreaga. – Men borib uni ogohlantiraman. Mabodo yana qaysarlik qilsa, bostirib kirasan.Ikkalasi ham uzoqni yaxshi ko‘rolmasdi Shu tufayli bir-biriga juda yaqin turib so‘zlashmoqda edilar. Ko‘pchilik ularni egizaklar deb o‘ylashardi. Yoshlari ham deyarli teng davomi…
Men azoblarimni hech kimga bildirmayman. Mening yig‘lashim mumkin emas, chunki ko‘z yoshlarim mening qasamimni buzishga majbur qilishi mumkin. Faqat tunda, yolg‘iz qolganimda, yostiqqa yuzimni bosib, to‘yib-to‘yib yig‘lardim. Odamlar ko‘ziga esa men o‘zimni quvnoq va xushchaqchaq qilib ko‘rsatishim kerak, yuzimdan tabassum davomi…
Bekorchi bolakaylar Norani aqldan ozgan deb hisoblashardi – aslida u aqldan ozgan ham, jinni ham emasdi. “Qizlar mahallasi”da uni shimol qizlaridek oqbadanligi, katta-katta tim-qora ko‘zlari tufayli eng chiroyli qizcha deb bilishardi. Bu mahallada qizlar ko‘p tug‘ilgani uchun uni “Qizlar mahallasi” davomi…