Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir savdogar bor ekan. U uzoq safarga otlanibdi. Yo‘lda bir to‘da qaroqchilarga duch kelibdi. Shunda savdogar qaroqchilar boshlig‘iga:— Agar sen mening uyimga borib, xotinimda qoldirgan boshqa narsalarni ham olib kelsang, barcha shartlaringga ko‘nardim, — davomi…

O‘tgan zamonda bir kambag‘al yigit mardikorchilik bilan kun ko‘rar ekan. Qiladigan ishi g‘isht quyish va ustalarga g‘isht tashib berish ekan. Shu mehnat orqasida ovqat va kiyim-boshidan orttirib to‘plagan puliga uylanibdi. Uy-joy qilib, xotinini shu mehnat bilan topgan puliga boqar ekan. davomi…

Bir podsho shikordan qaytayotib, tashna bo‘libdi va bir hovli oldiga kelib suv so‘rabdi. Go‘zal bir qiz suv olib chiqibdi. Podsho u qizga:— Kimning qizisan? — debdi.— Dadamning qiziman.— Dadang qayerda?— Ishdalar.Podsho haligi qizning uyiga sovchi yuboribdi, “Nima desa ham berib, davomi…

Juda qadim zamonda, podsholarning qahru g‘azabi oshib-toshgan kezlarda bir g‘arib ona bilan qizi kichkinagina yerto‘lada yashar ekanlar. Ular odamlarning yumushini qilib kun ko‘rishar ekan.Kunlardan bir kuni g‘aribgina, juldur kiyimli, yotar yeri qora yer bo‘lgan bir yigit xonning kichkina qizini ko‘rib, davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir podsho bor ekan. U birinchi xotinining ustiga o‘z vazirining qizini xotinlikka olibdi. Vazirning qizi juda zahar ekan. U hadeganda kundoshi bilan urishaverib, hech kun bermas ekan.Bir kuni ularning urishib turganlari ustiga podsho kelib davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, o‘tgan zamonda olti ahmoq va bir to‘qmoq yashagan ekan.Ular birgalashib sabzi ekishibdi. To‘qmoq ahmoqlardan:— Sabzining ostini olasizlarmi yoki ustinimi? — deb so‘rabdi.Ahmoqlar sabzini birinchi marta ekayotganlari uchun nima deyishni bilmay, o‘ylab-o‘ylab:— Ustini biz olamiz, davomi…

Qadim zamonda bir xasis boy yashagan ekan. Uning uch o‘g‘li bor ekan. Ular ham otasi singari xasis ekan. Mol-u dunyo topishda har qanday razillikdan qaytmas ekanlar.Kunlardan bir kuni mol-dunyo orttirish, boyliklariga boylik qo‘shish maqsadida yo‘lga chiqishibdi. Yo‘lda ketayotib bir oltin davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, o‘tgan zamonda bir kambag‘al chol bilan kampir va ularning uch o‘g‘li bor ekan. Ular juda qashshoq yashar ekan. Kunlardan bir kun chol kasal bo‘lib, qazo qilibdi. Bolalarning tarbiyasi yolg‘iz kampirga qolibdi. Kampir qiyinchilik bilan davomi…

Kunlardan bir kuni baxil bilan saxiy sahroda sayohat qilib yurishgan ekan. Baxil suv solgan meshining og‘zini hech ochmabdi, oziq-ovqat solgan xaltasini yechmabdi. Saxiyning suvini ichib, nonini yeb yuraveribdi.Bir kuni saxiyning suvi ham, noni ham sob bo‘libdi. Ular charchab, quruq bir davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, o‘tgan zamonda bir devona bor ekan.U devona “ko‘kka tupursa, betga tushadi”, deb aytib yurar ekan. O‘ng ko‘zini ko‘rsatkich barmog‘i bilan ko‘rsatib, “mana ko‘rdinglarmi” deb, kulib ketaverar ekan.Shu gapdan boshqani aytmas, hech kim bilan so‘zlashmas, davomi…