Uyg‘un Ro‘ziyev 1974 yil 30 yanvarda Samarqand viloyati Qo‘shrabot tumanidagi Jo‘sh qishlog‘ida tug‘ilgan.1996 yili Samarqand davlat universitetining o‘zbek filologiyasi fakultetini tamomlagan.Turli yillarda “Zarafshon”, “Turkiston” gazetalarida, O‘zbekiston Milliy axborot agentligida faoliyat yuritgan. Hozirda O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasida mas’ul kotib lavozimida mehnat qilmoqda.Uning “Atirgul” romani (1999), “Qadr kechasi” (2004), “Tog‘lar iskanjasi” (2006), “Oq cho‘qqining bolasi” (2006) qissalari, “Tongda qaytgan kaptar” (2001) hikoyalar to‘plami chop etilgan.
Mahalla idorasining yangi binosi yonida sigareta tutatib turgan ikki quruvchi shunday ro‘paradagi eski, pastqamgina, otamzamondan qolgan bir uyga tez-tez ijirg‘anib qarab qo‘yardi. – Ana, momoy yana chiqdi, – dedi kulrang shapka kiyib olgan kishi sherigiga imlab. Ikkovi ham o‘sha hovlida davomi…
Eski “Zarbdor” xo‘jaligining sobiq qorovuli Shoqulning na uyida halovat bor, na yurish-turishida. Hali o‘t-o‘lanlarga zeb bo‘lib turgan shudringlar butkul parlanib ulgurmasidan uning uyida yana olatasir boshlandi. Keyin Shoqul ko‘chaga o‘qday otilib chiqdi. Buni ko‘rgan qo‘ni-qo‘shni borki, uning ahvolini darrov tushundi. davomi…
Ko‘klamning yengilgina shabadasi daraxt gullari va maysalar isini tinmay atrofga taratadi. Bunday havodan nafas olgan kishining bir zumda charchog‘i chiqadi. Maktabdan odatdagidan ertaroq qaytgan Berdimurod muallim qiyg‘os gullagan o‘rik daraxti soyasidagi so‘riga chiqib, shoxlardagi marjonday tizilgan gulchalarni havas bilan tomosha davomi…
Katta yo‘l yoqasidagi yolg‘iz tut daraxti uzoqdan ko‘zga yaqqol tashlanadi. Bu keng adirda boshqa bironta ham daraxt yo‘q. Turli-tuman daraxtlari shovullab turgan tog‘ etagidagi qishloqqacha esa ikki chaqirimcha masofa bor. Shaharga otlanganlar avtobusga chiqish uchun to‘g‘ri shu tutning yoniga kelaverishadi. davomi…
Qishloqlar o‘zgarib ketibdi. Uncha-buncha emas, butunlay o‘zgaribdi. Mashina tekis yo‘ldan shamolday uchib borayapti-yu, yo‘lda emas, dengizda suzib ketayotgandek sezaman o‘zimni. Bu yo‘llardan juda ko‘p yurganman. Ayniqsa, talabalik vaqtimda shahardan Buloqboshiga qatnayverib, qatnayverib shu yo‘llarning mayda toshigacha tanish bo‘lib ketgan edi. davomi…
Qishloq chetidagi bu maydon shu paytgacha yantoqlar o‘sib yotgan, bolalar uloq-qo‘zi haydab yuradigan bir yalanglik edi. Keyin… tuman rahbarlari kelishib qishloq atrofini obdon aylanishdi va shu yalanglikda to‘xtab, nimalarnidir bahslashishdi, tortishishdi va tarqalib ketishdi. Oradan bir necha kun o‘tgach yerning davomi…
Sovuq boshlanayotganidan bo‘lsa kerak, choyxonada har doimgidan ham odam gavjum. Doimiy tanda qurganlardan tashqari, endi issiq kunlarda dala-dashtda ish bilan andarmon bo‘lib yurganlar ham yumushlarini tugatib, uyda zerikkanlaridan esnab-esnab ko‘chaga chiqishadi-da, birin-ketin choyxonaga kirib kelaverishadi. Ular dastlab ichkaridagi tutun va davomi…
Qanchalik kirishib-tirishmay, qishloqda hech ishim yurishmadi. Keyin omad qidirib Toshkentga keldim. Hamqishloq yigitlarga ergashib g‘aribgina ijara uyga joylashdim. So‘ng avom xalq tilida “Mardikor bozor” deyiladigan joyga bordik. Biror mashina kelib to‘xtasa, hammamiz yopirilib uni o‘rab olamiz. Haydovchi pastga tushishga ham davomi…
Osmonda chaqmoq chaqib, momaqaldiroq gumburladi. Haligina yomg‘ir tomchilab turgan edi, birdaniga no‘xatdek–no‘xatdek do‘l yog‘ib, ortidan ayovsiz yomg‘ir quyib berdi. Soy tarafdan eshitilgan bolalarning qichqirig‘i momaqaldiroqning vahimasidan ham oshib tushdi. “Odam oqib ketyapti, odam!”, – deya qichqirishardi ular. Quturib oqayotgan selning davomi…
So‘nggi qo‘ng‘iroq sadosi yangradi-yu, hamma o‘quvchilar birvarakayiga qiyqirishdi. Hatto qo‘ng‘iroq jarangini ham ana shu qiyqiriq bosib ketdi. Ayniqsa, bitiruvchilarning shodliklari ichiga sig‘masdi, Kimdir sho‘x-xandon kulgan, kimdir sog‘inch hissini hozirdanoq tuyib ko‘z-yosh qilgan, hali ustozlariga guldastalar tutishadi, hali zavqlanib chapak chalishadi… davomi…