Умид Али. Икки қутб (ҳикоя)

Жувон дераза олдида музтаргина турибди. Нигоҳи дераза кўзларига шитир-шитир урилиб, сирпаниб-сирғаниб тушаётган томчиларга қадалган. Алланечук товуш таралади. Юракни ўртаб юборгудек аламли товуш. Гўёки ёмғир фиғон чекаётгандай, нола қилиб йиғлаётгандай. “Бу қандай сир бўлди?” – ёмғир манзарасига қараб жувоннинг юраги ҳаприқади. давоми…

Умид Али. Илҳом париси (ҳикоя)

Ихчамгина ётоқ. Оппоқ жилдли кўрпа-ёстиқ тўшалган симтўр каравот, қўш тортмали стол ва суянчиғи бор стул, икки токчасида ҳам катта-кичик китоблар зич тизилган қаҳваранг жавон. Хона одмигина жиҳозланганига қарамай, кишини ўзига жалб этади. Тўшак гўё ўн йилдан бери ҳеч ким ётмаганидан давоми…


Мақолалар мундарижаси