1980 yilda tug‘ilgan. Termiz Davlat universitetining kimyo fakultetini tamomlagan. “Yurak iqlimi”, “Ko‘ngil kitobi” she’riy kitoblari chop etilgan. Hozirda “Kitob dunyosi” gazetasida Bosh muharrir vazifasida faoliyat ko‘rsatmoqda.
Odam degan idishda keltirilganman. Qadimda oz-ozdan no‘sh etilardim: kelajakka ham qolsin! Keyin ko‘p icharman bo‘lib ketishdilar – Odam bo‘shab qoldi. Tabiatda shunday qonun bor: bo‘shliqqa o‘rin yo‘q! Mening o‘rnimga bir talx va totli nimadir sizib kira boshladi – Ishq. Ko‘p davomi…
Hamma joyda va hamma zamonlarda bo‘lganidek gavjum bozor edi. Keng sahndagi ustunlarining biriga yelka berib o‘tiradigan tilanchi cholga ham hamishagidek ko‘pchilik e’tibor bermas, ko‘ngliga kelgani bir-ikki chaqa tashlar, cholning “Odam bo‘l” degan bo‘g‘iq xitobiga parvo qilishmasdi. Chol esa boshqalarga o‘xshab davomi…
Geologlar yer bag‘ridan olgan neft yo gaz o‘rnini suv bilan to‘ldirishadi. O‘pirilmasin, yer o‘zini qayta tiklasin, degan maqsad bor bunda. Garchi, bu bo‘shliqni o‘sha vaqtning o‘zidayoq havo to‘ldirsa-da, qatlam bosimi va zichlik talabiga oddiy havo javob bermaydi. Tafakkurimizdagi xotira bo‘shlig‘i davomi…
Tashqarida ilk bahorning yomg‘ir isli sovuqqina yeli kirlanib qolgan qorlarni yalab, tarnovlarni tilga solardi. Kun sovuqqina bo‘lsa-da, oftobli, bahorning kelgani endi rost, bulutlar ham shashtidan qaytgan yovday allaqanday mayinlashgan. Uy ichida, ikki qavat ko‘rpacha ustida Norqul domla “Tafakkur” jurnalining eski davomi…
Jovli XUShBOQQA bag‘ishlanadi! …-chi yilda ikkinchi kursda o‘qirdim. Sentyabrning malham havosidan simirib, kerishib uyg‘ondim va bugun birinchi soat dars yo‘qligini yoqimli his bilan esladim. Ijara xonamizda mendan boshqa hech kim yo‘q — bolalar darsga ketishgan.…yuvinib, taranib, oppoq, o‘zimga yarashgan, yelkasiga davomi…
Ustimda nimadir yurganday bo‘ldi. Tizzamni, so‘ngra oyog‘im uchlarini bosib turdi. Ko‘zim yumuq holimda, mushuk deb o‘yladim. Onamning tovushi keldi: tushir anovi yetimchani, Chinnixol. Opamning kulguga to‘liq ovozi eshitildi: “Ena, siyib yubordi”. Onam ham kuldi va men sari talpindi chog‘i ko‘zimni davomi…
Oqboy fermer telejka ustida o‘tirardi. Terimchilar tushlikdan so‘ng keng dalaga yoyilib ketishgan. Kuz iliq keldi, xo‘jalik ikkinchi terimni hali yakunlamay rejani bajarish arafasida. Dala chetidagi tutqator ortida fermerlik tashkil etilgan yil tiklangan omborxonali old tarafi oqlangan uy. Uy oldida nishabga davomi…
Qishning eng yukcak qiri — qantar og‘ib, qoziq boshida qor turmay, bahorga tobein kunlar boshlanishi — eng uzun kechadan Caratonning kirishigacha bo‘lgan macofa tabiat qo‘li bilan tortilgan to‘g‘ri chiziqqa o‘xshaydi. Yilni go‘yoki tarvuzni qoq o‘rtacidan ikki pallaga ajratgandek 22 dekabrdan davomi…
Mening bir dostonim bor, har kuni, har paytda aytilavermaydi. Ichimda yaraladi, ichimda kuylanadi. Uni faqat bir o‘zim tinglayman, gap qo‘shmayman, gapini bo‘lmayman. Jimgina tinglayman xolos.To‘qson birinchi yilning oktyabrida akamdan navbatdagi xat keldi. Undan xat kelishi bizning bayramlari ko‘p bo‘lmagan uyimizda davomi…
Ketaverasiz. Otliq yoki yayov. Seryog‘in bahorda o‘t bosib, yo‘qolib qolgan so‘qmoqlardan goh adashib, goh topib. Taqimlar uyushib qoladi, piyodalaysiz. Oyoq tolgach yana ulovga minib ketaverasiz. O‘zini uxlaganga solgan devlardek qorayib, mag‘rur turgan qoyalar, archalar, bodomchalar. “Pir” etib ulovingizni hurkitib yuboruvchi davomi…