Саид Анвар 1962-йил 6-сентабрда Фарғона вилояти Бағдод тумани Олчин қишлоғида туғилган.1983-йили Қўқон давлат педагогика институтини тамомлаган.“Табассум” радиожурналисда муҳаррир, Телевизион миниатуралар театрида катта муҳаррир бўлиб ишлаган. Айни пайтда “Муштум” журналида бўлим муҳаррири.Саид Анвар «Оралиқдаги одамлар», «Отамнинг оти нимайди?», «Муҳиддин Дарвеш», «Абдулла қизиқ нима дейди?» китоблари билан кулги мухлисларига яхши таниш.Ёзувчининг «Осмондан тушган одамлар» комедияси «Йилнинг энг яхши драматик асари» номинацияси бўйича Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасининг, «Уч кун хўроз бўлганим» китоби эса, Республика Матбуот қўмитасининг мукофотлари сазовор бўлган.
Муҳиддин қизиқ бозор қилиб чиқса, Акрам қизиқ зир югуриб турганмиш-да.— Ҳа, оғайни, тинчликми? — сўрабди Муҳиддин ака.— Э, ўртоқ, кечагина ўттиз минг сўмга янги велосипед олгандим, шундай бозорга кириб чиққунимча ўғирлаб кетишибди, — Акрам ака куюниб ошнасига тушунтирибди.— Э, ўзи давоми…
Сарлавҳа дидингизга унча ўтиришмади-а? Аммо менга бу икки сўз негадир эгизакдай кўринади. Бу, ҳойнаҳой, велосипедини ўғирлатмаган қизиқчи бўлмаганини суриштириб билганим ва бул ҳақда қизиқчи бўлиш учун велосипед ўғирлатиш керак ё велосипед ўғирлатган одам қизиқчи бўлади, дея оламшумул хулоса чиқарганим сабаб давоми…
— Тўғрисини айт, ука, ўлиб қолсанг, ортингдан нечта одам келади?Бунақа совуқдан совуқ гаплар фақат Мамасиддиқ акадан чиқади. Аслида ака жуда зўр одам. Чекмайди — бировдан сўраб олишнинг иложи бўлмаганда. Ичмайди — ухлаганларида. Бир замонлар катта-катта амалдорларга ҳайдовчилик қилган. Ҳозир, энди давоми…
Бозорнинг нимаси яхши? Истаган нарсани сотишингиз мумкин. “Яхши олма! Еб қўймасангиз баҳоргача туради”, деб мақтовини келтирсангиз, бас. Ёки “Зўр ошқовоқ. Қайнатиб, димлаб, қовуриб есангиз сарғайиб, сарғайтириб юраверасиз!” дея овозга зўр берсангиз чириган молингизни ҳам сотиб юборасиз. “Эшакларнинг эшаги! Гўшти одамлар давоми…
Ҳикоячи ҳақида ҳикоя Аскиячи биродарларимиз Баҳодир Шокиров ҳамда Мансуржон Охуновлар билан Жиззахга бордик. Жа-а зўр концертлар ўтказдик. Концертдан кейин меҳмонхонада дам оладиган бўлдик. Паспортларимизни меҳмонхона ходимасининг олдига ташлаб:— Уччовимизга битта хона берсангиз, — дедим.Ходима паспортларимизни бир-бир варақлаб: — Уччовларингни битта давоми…
«Гўрда ётибманмикин?»Кўзини очиб, Соли пиённинг калласига келган биринчи савол шу бўлди. Атроф зим-зиё — йилт этган чироқ йўқ. Нафас олиб бўлмайди, демак, тирқиш ҳам йўқ. Аммо гўрда музлаши керак эди, исиб кетяпти-ю! Остида ҳам қуруқ тупроқ эмас, тўшак! Устида эса… давоми…
«Носир бува ўрикдан йиқилиб тушибди», деган гап жуда тез тарқалди. Қўни-қўшнилар, ўғил-қизлари, борингки, жамики қариндош-уруғлари тўпланди. Носир бува етмишга кирганди. Уни устига ўрикдан ҳам йиқилиб тушди. Бу ёғи маълум-да. Эркаклар бир-бирларига маъноли бош чайқашни, хотинлар мотамда кийиладиган уст-бошларини ҳозирлашни бошлашди. давоми…
Исмим — Алижон. Қурилиш бошлиғининг ҳайдовчисиман. Бир куни хўжайин, «Тошкентга борамиз», деб қолди. Азонда соқолларни олиб, шимларни дазмоллатиб, янги дўппиларни кийиб шаҳарбоп бўлиб, уйдан чиқсам, машинам олдида бир киши турибди. Ёши элликларда. Гавдаси қовун солинган қопга, юзи кўпчиб пишган нонга давоми…
Машинам свечасини ҳўллайдиган одат чиқарди. Свечаларни олиб, тозалаб, қайтариб ўрнига қўйиб турсам, Нўъмон ака келиб қолди.Одам мавжудод оламининг сарвари ҳисобланди. Шу боисдан бўлса керак унинг асли-наслида ҳайвоний хислатлардан айримлари сақланган. Мол, қўй, эшак, илон, тулки, чўчқа ва ҳоказо лақабларнинг ишлатилиши давоми…
Чойхонада тарқалган хабардан ҳамма ҳангу-манг бўлиб қолди: «Қўшни қишлоққа вилоятдан вакиллар келибди. Уйма-уй юриб электрдан фойдаланишнинг аҳволини текширишибди». Албатта:— Ие! Шу кам эди! Оббо! — деди кўпчилик. Бири-биридан қизиқ хабарлар айтилган сайин, хитоблар ҳам ранг-баранглашиб борди.— Текширувчилар кирса, Эгамназар «ун»нинг давоми…